Fotografia oraz aparaty

[Klosz]

OK, przy duzych rozpietosciach tonalnych RAW sie przydaje, jednak czy jest on niezbedny:

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

RAW czy JPG? Oto jest pytanie.

W jakim formacie fotografować, żeby nasze zdjęcia podobały się znajomym a może jeszcze zdobywały jakieś ważne nagrody? Ten wybór wydaje się w życiu równie ważny jak pomiędzy iPhone’em a Samsungiem. Albo między BMW a Lexusem.

– A kolega, jak na zawodowca przystało, raw-em nie dysponuje? – zapytałem kiedyś pewnego świetnego fotografa prasowego. Jak ktoś wiedzę o fotografii czerpie głównie z Internetu, to może owo pytanie uznać za niedorzeczne. Przecież w sieci aż huczy o tym, że raw to właśnie format dla zawodowców. W rzeczywistości jest jednak trochę inaczej niż w internetowych bajkach.

Kilka słów dla tych, którzy w menu swojego aparatu fotograficznego dostrzegli kiedyś pozycje „jpg” oraz „raw” (w różnych odmianach), choć nigdy nie rzucili się na głęboką wodę i nie przestawili tych opcji. Mówiąc najprościej: jpg od razu wygląda dobrze, a raw kiepsko. Jpg jest czymś w rodzaju dawnego slajdu, którego nie dawało się poprawić. Raw to negatyw, z którego obraz można – a nawet trzeba – poddawać sporym korekcjom. Zabawy z tym jest całe mnóstwo, pod warunkiem, że ktoś cierpi na nadmiar wolnego czasu.
Choć raw daje większe możliwości twórczej edycji, to na warsztatach FotografujLepiej.pl (nieustająco zapraszamy!) przekonujemy, że niekoniecznie trzeba po niego sięgać. Mój wspólnik w tych warsztatów, Sławek Kamiński był ostatnio jurorem w konkursie Grand Press Photo. Na konkurs oczywiście nikt nie przysyła rawów, bo to jakby słać negatywy zamiast odbitek. Ale kiedy jurorzy mają wątpliwości, czy zdjęcie nie jest rodzajem fotomontażu, proszą autorów o oryginał. I wtedy często okazuje się, że oryginał to jednak jpg a nie raw. Zawodowcy bowiem nie zawsze mają czas, aby pracować na raw-ach. Te sprawdzają się głównie w projektach o większym oddechu niż codzienna sieczka.

Kiedyś w Etiopii zepsuła mi się „lustrzanka”. Szlag mnie rzecz jasna trafił, bowiem wkrótce miałem zobaczyć Arkę Przymierza – „zobaczyć” raczej w cudzysłowie, bo Etiopczycy upierają się, że ją posiadają, ale jednak nie chcą nikomu pokazać. W każdym razie mój aparat na wieść o zbliżaniu się do Arki Przymierza przestał się włączać – może faktycznie dopadły go jakieś nieziemskie moce. Na szczęście miałem ze sobą swojego ulubionego „malucha”, czyli „kompakt” Fuji X20. Bardzo zręczny i poręczny aparacik. Niestety, wówczas w Lightroomie kiepsko obrabiało się raw-y z Fuji. Wynikało to ze specyficznej konstrukcji matryc w aparatach Fuji. Ale dla odmiany z X20 wychodziły znakomite jpg-i.

Wybór więc wydawał się bolesny ale też oczywisty – przez tydzień w Etiopii fotografowałem tylko jpg-i. Bolesny, bo zwykle robię zdjęcia jednak w raw-ach. Korzystam z tego, że nikt mnie nie pogania i mam wystarczająco dużo czasu na cyfrowe dopieszczanie zdjęć.
Po powrocie z Etiopii okazało się, że niczego nie straciłem. Wśród zrobionych zdjęć nie znalazłem żadnego cudownego kadru, który wymagałby intensywnej obróbki, żeby wydobyć całą jego urodę. Zdjęcia ukazały się w kwartalniku „Kontynenty”, dbającym o jakość fotografii. Poszły i te z „lustrzanki”, czyli zrobione w raw-ach, i te z „kompaktu”, czyli pstryknięte od razu w jpg. Różnice między kadrami wynikały głównie z użytej optyki, a nie formatu zapisu. W druku jakość była taka sama. (Nawiasem mówiąc, pokazuje to też, że nie zawsze „lustrzanka” wygrywa z „kompaktem”, o czym już kiedyś pisałem). Ktoś powie – bo druk nie pokazuje pełni możliwości aparatu. Zgadza się. Ale też właśnie o to chodzi.

Skoro w żaden sensowny sposób nie wykorzystamy pełni możliwości aparatu z powodu ograniczeń przy prezentacji zdjęć, to nie musimy walczyć o każdy piksel. Bo to już robi się trochę sztuka dla samej sztuki. Raw rzeczywiście zapewnia lepszą jakość obrazu, tylko pytanie: a właściwie po co nam ta lepsza jakość? Nie skorzystamy z niej robiąc większość odbitek, nie skorzystamy montując slideshow, a wreszcie – drukując w gazecie. Co jednak najbardziej istotne – z reguły bez względu na to, czy wybierzemy raw czy jpg jakość zdjęć ze współczesnych aparatów cyfrowych będzie bardziej niż satysfakcjonująca. A decydując się na raw musimy od razu zarezerwować sobie sporo czasu na korekty, żeby nasze zdjęcie wyglądało przynajmniej tak dobrze jak od razu zrobione w jpg.

Oczywiście jak powiększymy do 100 procent ten sam kadr to okaże się że raw ma więcej informacji. Czasami musimy mieć taki perfekcyjny obraz. Ale tak jak nikt nie żyje ze sprzedaży perfekcyjnie wyglądających histogramów, tak z reguły jednak nie zarabiamy na pokazywaniu zdjęć w powiększeniu 100 procent. Nikt nie dostaje Grand Press Photo za większą szczegółowość fotografii. Rzecz jasna, fachowcy też fotografują w raw-ach, bo z różnych względów potrzebują idealnej jakości. Ale raw to z pewnością nie jedyny format, jakim się posługują. Gdy trzeba zdjęcie jak najszybciej dostarczyć do agencji czy gazety, jpg rządzi.
Raw, mimo, że przekazuje więcej informacji o zarejestrowanym obrazie, ma jednak jedną poważną wadę: trzeba umieć go obrobić.

To wbrew pozorom nie jest wcale łatwa umiejętność. A w fotografii wcale nie jest dobrze, gdy więcej czasu siedzi się przy komputerze niż trzyma w ręku aparat.
Dla mnie najważniejsza zaleta raw-ów – niezbyt powszechnie jednak używana – to możliwość „założenia filmu” – czyli wyboru charakterystyki barwnej – już po zrobieniu zdjęcia. Kiedyś każdy negatyw czy slajd pokazywał kolory trochę inaczej. Do tego nawiązuje choćby Fuji, pozwalając wybierać pomiędzy cyfrowym odpowiednikami swoich kultowych filmów Astia czy Velvia przed zrobieniem zdjęcia – przy jpg-ach – albo już po ich wykonaniu – przy raw-ach. Inni producenci nazywają to po swojemu – Canon proponuje na przykład charakterystykę odpowiednią do portretów albo do pejzażu.

Dlaczego więc na warsztatach FotografujLepiej.pl radzimy, żeby zmierzyć się z formatem jpg? Bo ten wymaga większej dyscypliny. Wybierając go bardziej dbamy o poprawne naświetlenie zdjęcia czy zgodne z twórczym zamysłem ustawienie balansu bieli. A przede wszystkim mniej myślimy o późniejszej obróbce, bo w przypadku jpg-u możliwości są trochę mniejsze niż przy raw-ie. Bardziej więc koncentrujemy się na uzyskaniu od razu dobrego kadru. Wbrew pozorom to istotne psychologicznie ćwiczenie – uzyskanie jak najlepszego obrazu wprost z aparatu. W ostatecznym rozrachunku liczy się wyłącznie wartość artystyczna kadru.

Fotografowanie w raw-ach nie spowoduje, że nasze zdjęcia będą ciekawsze. Jak się nie nauczymy grać, to nawet sięgając po skrzypce Stradivariusa nikogo nie zauroczymy melodią.
Na naszych warsztatach więc przekonujemy, że raw nie jest jakąś cudowną receptą na sukces. Wciąż – nawet w dzisiejszych czasach „instant” – nic nie zastąpi cierpliwej nauki i szlifowania swojego warsztatu. Podobnie jest zresztą w pisarstwie. Pewna pani jakiś czas temu napisała do jednego z moich wydawców, że pracowała nad książką aż półtora miesiąca. Hmm. Wiesław Myśliwski pracował nad powieścią osiem lat, po drodze niszcząc pierwszą wersję, bo uznał ją za niedoskonałą.

Ale czas można też zmarnować. Pewien młodzieniec zachwalał powieść swojej narzeczonej, pisząc, że przez rok ślęczała nad nią z mozołem każdego wieczora. W ogóle mnie to nie poruszyło. Gdyby co noc włóczyła się po knajpach, może bym się pochylił nad tekstem uznając, że autorka życie zna z autopsji, a nie z książek. Bo te musimy czytać, aby wzbogacać nasz styl, ale jeśli chcemy wnieść coś oryginalnego do literatury, to życie powinniśmy poznać od podszewki, a nie z okładek książek.

A fotografii nauczymy się robiąc – a nie obrabiając – zdjęcia.

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

[Wulfen]

Nawet jeśli rozpiętość tonalna pozwala uzyskać dobrze naświetlone zdjęcie w cieniach i światłach, to zawsze bezpieczniej jest zrobić zdjęcie w rawie, może się przecież zdarzyć, że pod presją czasu jakieś zdjęcie wyjdzie za ciemne albo ze złym balansem bieli i co wtedy? Taki jpg nadaje się do wyrzucenia, a z rawa zawsze możesz niejedno zdjęcie uratować. Co do czasu poświęconego na obróbkę, jeśli wszystkie zdjęcia są poprawnie ustawione, to taka konwersja do jpg nie jest szczególnie uciążliwa, dajesz konwersje, zostawiasz na powiedzmy 30 minut i w tym czasie możesz robić coś innego. Poza tym można jeszcze robić RAW+jpg i jak wszystko jest ok to po prostu usuwasz RAWy.

[Wulfen]

z głębin oceanu

[Master_666]

Jaki program trzeba użyć by tak RAWa obrobić jak Becet zapodał? Jest jakiś w miarę łatwy program?

[el becetol]

Ja używam Adobe Camera RAW, plugin do Photoshopa.

[s00s]

z darmowych chyba tylko rawtherapee jest ok, ale u mnie mulił ostro. dawno nie używałem i nie wiem jak teraz z wydajnością.

[siudym]

A ja ostatnio baardzo sporadycznie foce, glownie jak jakas fajna mordka da sie namowic to BW portrety:



Od lewej - 5D2 i 85/1.8 USM, kolejne 300D i MD 50/1.7 no i prawe Fuji S3 Pro i X-Fujinon 55/1.6 EBC

A to z telefonu:

Uzywam przewspanialej Noki 808. Link do porownania tej nokii z lustrzanka S3 Pro:
https://www.flickr.com/photos/siudym/albums/72157657099630175

Oraz nieco zdjatek (glownie prosto z telefonu bez korekt)
https://www.flickr.com/photos/siudym/albums/72157657117607276

[Klosz]

Dobre foty.

Jesli strzelasz tylko czarno biale, dlatego nie zainteresujesz sie np. tym aparatem:



Choc ciesze sie ze potwierdziles, ze aparat to nie wszystko, co pokazuje N808 w dobrych rekach. Choc sam aparat tam, broni sie do dzis z nawiazka.

[el becetol]

Chętnie bym sobie kupił ten telefon dla aparatu ale chryste ten symbian...

[Klosz]

Mialem dzis poranny spacer i trafil mi sie taki oto lisc:

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

JPEG ustrzelony w trybie mono.

[Master_666]

czarno białe - łał, głębokie.


Znak wodny zmniejszacza? O.o

[Klosz]

Musialem jakos je zmniejszyc. Jpeg mial 12 mega, wszedzie odrzucalo przy wrzucie.

[Master_666]

Masz maca to w "Podglądzie" masz opcję zmniejszenia rozdzielczości.

[Klosz]

Tak, + przy eksporcie plikow z Photos, ale chcialem wyeksportowac najwieksza mozliwa jakosc. Bedzie tez do wydruku.

[Master_666]

Uważasz, że "zmniejszacz.pl" robi lepszą jakośc zdjęcia niż jakbyś sam zmniejszył w "Podglądzie"? i wgrał plik na www.imgland.net ?

Chociaż w sumie to na imageland.net można wrzucać obrazki do 25MB Polecam ten serwis swoją drogą...

[Klosz]

Nie znalem serwisu. Sprawdze. Generalnie uzywam imgur. Zmniejszacz takze nie tnie po jakosci. Masz suwak gdzie mozna sobie to ustawic.

PS. Wygdniejsze od podgladu jest juz zmniejszanie przy eksportowaniu plikow z Photos.

[Klosz]

http://www.airplane-pictures.net/eyecatchers.php

Wysmienite foty pojazdow powietrznych.

[Klosz]

Takie tam moje ostatnie:

[svonston]

Pierwsze fajne, reszta nie

[Master_666]

Trzecie by było gites bez tej rynny całej.

[siudym]

To moja najnowsza zabawka 

Zdobyta droga wymiany, okazyjnie. W sumie dla osoby, ktora juz wiele lat temu uzywala PRO sprzetu, ten G1 nie jest niczym specjalnym, ale mam go z czystej ciekawoscy tego systemu.
W zestawie obiektyw 50/2 jupiter8 M39 czyli radziecka kopia sonnara leica. Jest malenki - drugie foto stoi obok pospolitego Heliosa 44M-4 58/2 M42.

[Klosz]

W mikro cztery trzecie polecam te obiektywy:

Prime:
Olympus 25mm I 45mm f1.8
Panasonic-Leica 15mm f1.7, Panasonic 20mm f1.7 i 25mm f1.7 lub Panasonic-Leica 25mm f1.4.


Zoomy:
Panasonic 14-42mm ii HD.
Panasonic 45-150mm f4-5.6 lub 45-175mm f4-5.6

Pomijam obiektywy pro. Czyli zoom z stalym f2.8. Gdyz one sa drogie. Szukaj glownie na ebay'u.

Jesli chodzi o body, mozna teraz tanio miec G5. Jesli wolisz cos wiekszego z EVF.

Daj znac jak czujesz sie w tym systemie. Dla mnie jest idealny pod wzgledem rozmiaru/funkcjonalnosc/jakosc.

[siudym]

ooj nie, nie. Zero inwestowania To wylacznie do starych szkiel, moze zamowie adapter M42 jeszcze, ale raczej zostawie go z J-8 tylko. Mam jeszcze jedynie pierscienie macro M39 i bedzie do tych celow.

Olka 45/1.8 znam - rewelka. Jednak jestem jeszcze posiadaczem innych systemow, wiec wiadomo. No i nie ma obecnie szkla portretowego w tym systemie, ktore zastapi moj zestaw 5D+55/1.4 :}

A tak wogole jakos rok temu mialem inny model z M4/3 - olka EPM1. Takze bez szkielek systemowych, ale sam sporo obiektywow sklecilem
Tu jeden z nich - macro domowej roboty, zrobiony z obiektywu kompaktu Olympus XA1:

Niestety juz nie mam go.

[Klosz]

Ladne robi zdjecia ten obiektyw. Tylko ja na manuale nie mam cierpliwosci i czasu. Choc korzystam czasem podczas krecenia filmikow z MF.

Tu pare moich amatorskich zdjec strzalem je 14-42 f.14-42mm ii f3.5-f.6 i wlasnie 45-150mm f4.-5.6, JPEG'i gdyz z RAW korzystam bardzo, ale to bardzo rzadko.

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

Co do szkla portretowego, jest tam przeciez Panasonic-Leica 42.5mm f1.2 - cholernie drogie i duze jak na M4/3 szklo. Jednak nie znam osoby ktora by sie nim nie zachwycila. Nastawione glownie na rynek PRO.

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

[siudym]

Racja, racja, sa F1.2 ale pamietaj wielkosc sensora 4/3 to strata 2EV glebi ostrosci (2ev wieksza GO) wzgledem pelnej klatki. Tak wiec szkielko F1.2 na 4/3 obrazuje na poziomie ~F2.4 na pelnej klatce Gdybym chcial porownywalna plastyke co 55/1.4 na FF musialbym zakupic cos ala ~F0,7 (aby zminimalizowac strate 2EV czyli F0,7 -> F1,0 -> F1.4.

Wiadomo, nie sama mala GO czlowiek zyje, ale w portrecie daje swietna plastyke.

[Klosz]

Nie ma wiekszych problemow w M4/3 tzn. masz wieksze pole ostrosci w kadrze (co mozna uznac za plus jak i minus..), ale sama GO jest swietna.

To sa zdjecia robione przy f2.8 i jakies inne obiektywy.

Selma Lipstick May 2016 - 010 by Satchitian, on Flickr

The Day After - Stranger 01/100 by Adriano Ferreira, on Flickr

I wiecej zdjec:

https://www.flickr.com/groups/2289564@N22/pool/

Jesli lubisz manuale to spora oferta dla M4/3 jest z wschodu:

http://www.m43.eu/wydarzenia/mitakon-42-5mm-f1-2-spieszmy-sie-bo-zabraknie/

http://www.m43.eu/nowosci/nowy-samyang-12-mm-f20-ncs-cs/

http://www.m43.eu/obiektywy/zhongyi-mitakon-35-mm-f095/

http://www.m43.eu/nowosci/voigtlander-nokton-25-mm-f095-typ-ii-oficjalnie/

http://www.m43.eu/nowosci/superjasny-ibelux-40-mm-f085-oficjalnie/

http://www.m43.eu/nowosci/voigtlander-nokton-425-mm-f095-oficjalnie/

[el becetol]

Kuźwa Klosz Siudymowi próbuje doradzać w kwestii obiektywów Weź się Unli ogarnij przecież on ręcznie sobie obiektywy robi a ty mu jakieś prasówki wrzucasz myśląc że go douczasz.

[Klosz]

Nikogo nie pouczam, ale wiele osob moze nie znac tych obiektywow pod M4/3 gdyz glownie uzywa sie tu obiektywow Panas/Olympus/Leica. Wiec wrzucam.

Znow jakies domysly, zmien profesje na "dedektyw".

[siudym]

Oczywiscie sa jasne stalki obecnie pod 4/3, ale znowu cena, cena...cena
Ja kupilem za 198zł porst color reflex 55/1.4 m42 Rewelacyjny juz na F1.4 (foto wyzej dalem na 1.4)

Jak mialem EPM1 to nie powiem, ale korcilo mnie na 45/1.8 - malenki zestaw wtedy. Ale jakos nie trafilem na okazyjnie tana uzywke i sprzedalem korpus.

Ja glownie manualnie ostrze, wiec bardzo czesto poluje na obiektywy z uszkodzonym AF. Rok temu mialem okazje kupic Olympusa Micro 14-42 z wlasnie walnietym AF za 100zł. Teraz mi szkoda

Musze jakies zdjecia portretowe zaplanowac z G1 i jupiterem-8. W sumie juz kiedys mialem J-8 z 4/3, ale gdzies pokasowane zdjecia.

Tu moj Porst 55/1.4 ale tym razem na APSC - Fujifilm S3 Pro:


I dalszy kadr 55/1.4 na 5D, takze 1.4:

[Klosz]

Bardzo ladne portrety. Doskonale wiesz ze to glownie fotograf robi zdjecia, sprzet mu tylko pomaga. Jeszcze szacun za to ze masz dar do takich robot recznych!

[siudym]

Macro to glownie przystosowane obiektywy z roznych kompaktow Do dzis moj ulubiony to obiektyw ze Smieny 8M - 40/4. Jest niesamowicie ostry i kontrastowy juz na F4:



Moze juz kiedys podawalem - zdjecia prosto z aparatu, canon 300D i wlasnie smiena 40/4
https://www.flickr.com/photos/siudym/albums/72157653540561986

http://s32.postimg.org/eqzgzu9qt/IMG_2212.jpg
http://s32.postimg.org/tpmh80e6t/IMG_2230.jpg
http://s32.postimg.org/4h68s2ymt/IMG_2338_1400px.jpg

[Wulfen]

Makro robisz na f4? Jaka skala odwzorowania? U mnie przy 1:1 żeby głębia ostrości miała więcej niż grubość papieru muszę dać co najmniej tak z f8(najlepiej 16 ale wtedy zdjęcia mocno tracą na ostrości) co razem z pierścieniami niestety  wymaga lampy+kartonowego przedłużacza i dyfuzora.

[siudym]

Wiesz samo pojecie "makro" to pojecie dosyc szerokie Bo makro mozna uznac zrobienie np. żaby z bliska, jakiegos wiekszego chrząszcza ale takze mrowke w pelnym kadrze
Ogolnie do robakow wielkosci tych co dalem (chrząszcz max do 3cm) to F4 jest ok, nigdy nie wylazlem poza F5.6. Natomiast malenkie owady to zgadza sie, tam i F36 moze byc za malo. Np. mialem fajny portret glowy pajaka krzyzaka - robiony canonem 55-250 na 250mm, DCR-250 i przyslonie chyba F36. Bardzo male obiekty nie ma litosci - trzeba robic Focus Stacking i skladac w jedno.
http://petapixel.com/2014/07/19/focus-stacking-walkthroughs-will-help-take-macro-photography-next-level/

Kilka ostatnich portretow - Canon 5D1 i Porst Color Reflex 55/1.4 - kazde na F1.4. A tak wogole 300D ze zdjecia post wyzej padlo mi.... zdechla migawka. Szkoda. Nie wymienialem, poszedl jako dawca za 65zl 300D jak na wiek rewelacja obrazek, w sumie nie widze dyskomfortu patrzac na inne, nowsze apsc. Jednak jest bardzo powolny (bufor, zapis na karte). Wiec przygody nie bede z nim juz kontynuowal

[Klosz]

To ja dam pare moich swiezych zdjec. Oczywiscie nie jest to pelna rozdzielczosc, bo to ponad 12 megabajtow na zdjecie. Oczywiscie pstrykane bylo jako JPEG z reki, bez zadnego statywu.

[Wojtq]

Potrzebuję rady kogoś, kto zna się na analogach:
Chciałbym koleżance sprezentować filmy do aparatu (czarno-białe) ale nie wiem które brać. Koleżanka nie strzela zdjęć z jakiegoś potwora za kilka tysięcy, a raczej wysłużonego aparatu. Pomożecie?

[Iras]

Ja używałem filmów Kodaka. Czułość w dzień 100 ASA, w gorszych warunkach 200 i 400.

[Wojtq]

Czyli coś takiego?
https://www.cyfrowe.pl/ciemnia-fotografia-analogowa/kodak-professional-t-max-100--135-36.html

Pogrzebałem i znalazłem aparat, którego używa:

Spoiler (kliknij, by wyświetlić/ukryć)

Nada się?

[Iras]

Wszystko się nada, ale dużo zależy od tego, jaki efekt chce się uzyskać.

Najlepiej kup kilka T-Max i Tri-X w różnych czułościach, a później spytaj, który jej najbardziej odpowiadał.

[Wojtq]

Teraz to już w ogóle zwariowałem.

TMAX 100 vs 400 vs TRIX 400?

Zdążyłem przeczytać w Internetach, że TMAX 100 nadaje się lepiej do strzelania bliskich obiektów, zapewniając im lepsze kontrasty i szczegółowość. Prawda to?

[Iras]

T-Max robi zdjęcia świetnej jakości - bardzo ostre i z minimalnym ziarnem, ale nie każdy to lubi, bo są bardzo podobne do cyfrowych. Serio kup różne.