Konnichiwa こんにちは. Pozdrowienia z Japonii.
Niedawno wróciliśmy z urlopu, który spędziliśmy w Japonii. Ubiegłoroczną wycieczkę do USA nazwałem wakacjami życia, ale czas spędzony w Kraju Kwitnącej Wiśni okazał się jeszcze lepszy. Generalnie jeżeli ktoś za młodu zachwycał się klimatem takiego klasyka jakim jest "Wejście Smoka", jeśli podobają się komuś widoki, które oferuje seria
Yakuza tudzież
Ghost of Tsushima, to będzie zachwycony tym co proponuje odwiedzającym kraj samurajów.
Za dnia najlepiej zwiedzać te wszystkie zamki, pagody, świątynie - jest ich ogrom i robią nieprawdopodobne wrażenie. Nocą natomiast miasta to zupełnie inne, niebywałe wręcz doświadczenie. O ile Kyoto w okolicach godziny 20. jest niezwykle spokojne (ale piękne), tak Osaka to już (niemal)
Cyberkunk na żywo.
Zamek Nijo, który jest zaliczany do Skarbów Narodowych Japonii. Jest również wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jego kompleks dzielony jest na 3 główne części: honomaru (bazowy krąg obronny), ni-no-maru (drugi krąg) oraz rozliczne, przepiękne ogrody na zewnątrz.
Budowę zamku rozpoczął w roku 1603 Ieyasu Tokugawa. Trwało to ponad dwie dekady i początkowo służył on jemu i jego rodzinie jako rezydencja.
Fantastyczne widoki, piękna pogoda, nic tylko zwiedzać.
To jakie japońskie miasta są czyste wręcz zdumiewa odwiedzającego. Dość napisać, że przez pierwsze 4 dni w Tokyo dostrzegłem raptem 3 śmieci (woreczek, bilet, maseczkę, przy czym te dwie ostanie rzeczy w idealnym stanie, zatem raczej komuś wypadły, niż na bezczelnego zostały zużyte i wyrzucone). Pierwszego dnia jak z dziewczyną kupiliśmy sobie napój, to 40 min. minęło zanim znaleźliśmy kosz. Tych jest nieprawdopodobnie mało.
Nie ma opcji, że wychodzisz na spacer, mijasz przystanek, sklepy i co rusz jakiś kosz, a mimo to nie uświadczysz tu gum, petów, butelek, puszek ot tak walających się swobodnie to tu, to tam. Zresztą pierwszą palącą osobę spotkaliśmy dopiero w Osace.
Ludzie są tu niesamowicie grzeczni i kulturalni przy tym. Niezwykle życzliwe osoby. Mnie aż głupio było, gdy pracownik recepcji w jednym z hoteli wychodził zza lady, gdy wchodziłem do windy i kłaniał mi się w pas mówiąc "arigato gozaimastsu". Wszędzie panuje ład i porządek. Nawet czekając na pociąg/metro obywatele mają wyznaczone linie, których ściśle się trzymają (kto i w jakim kierunku podąża, gdzie stoi). Przez co płynność tych kolejek jest niesamowita i nikt nikomu nie wchodzi w paradę.
Świątynia Tenryu Shiseizen-ji oraz las bambusowy są miejscami, które wręcz wypada odwiedzić wybierając się do Arashiyamy. Las jest miejscem niezwykle malowniczym, to również jedna z najbardziej znanych atrakcji w Kioto. Jego powierzchnia wynosi 16km kwadratowych, a wysokość bambusów dochodzi tu do 30m. Bambus jest też uznawany za oznakę długowieczności i wytrzymałości.
Natomiast świątynia Tenryu (co można tłumaczyć jako "Swiatynia Niebiańskiego Smoka") została założona ku czci Buddy Gautama w 1339r. Na jej terenie znajdują się groby dwóch japońskich cesarzy (Go-Sagi i Kameyamy). W 1994 roku została została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a zaprojektowany w 1343r. ogród klasztorny przetrwał po dziś dzień i wciąż imponuje.
Kyoto - to tu znajduje się ogrom obiektów dziedzictwa kulturowego Japonii. Liczne ogrody, 400 chramów shinto, nieprawdopodobne pałace oraz 1600 buddyjskich świątyń. Tu właśnie odwiedziliśmy słynny kompleks świątynny - Kiyomizu-dera.
Usytuowany jest on we wschodniej dzielnicy Higashiyama i według przekazów historycznych "Świątynia Czystej Wody", bowiem taką nosi nazwę, została założona w 788r. a zatem istniała zanim rozpoczęto budowę Kioto. Niepowtarzalna atmosfera.
Zamek Osaka. Wybudowany w 1598r. na miejscu dawnej świątyni Ishiyama Hongan-ji jest zwany Złotym Zamkiem.
Jego pierwszym właścicielem był Hideyoshi Toyatomi, który obok takich postaci jak Nobunaga Oda, Ieyasu Tokugawa jest uznawany za jedną z najważniejszych osób w historii Japonii. Ciężko opisać jak nieprawdopodobne wrażenie robi na żywo.
Podobnie jak zamek Himeji, czyli "Zamek Białej Czapli".
Kobe - piękne miasto portowe, które zachwyca zarówno za dnia jak i nocą. Jest stolicą prefektury Hyogo, liczy sobie półtora miliona mieszkańców i znajduje się na wyspie Honsiu. Będąc tu zdecydowanie warto zobaczyć nocną panoramę miasta, świątynie Ikuta, ulicę zachodnich rezydencji (Kitano) oraz mający niemal 4km długości most Akashi Kaikyo. Ogród botaniczny z sekcjami tematycznymi, w którym się znajdowaliśmy, to Kobe Nunobiki Herb Garden i zachwyca swoimi widokami. Odwiedzając miasto Kobe wypada spróbować legendarnej wołowiny kobe, niezwykle uznanej, popularnej i szalenie kosztownej - 100g mięsa to wydatek rzędu 150 zł, niemniej warto.
Jeżeli chodzi o jedzenie, to jest: smacznie, zdrowo i rozsądnie cenowo. Jednym z najpopulerniejszych posiłków tu jest onigiri. Kulka ryżowa sprzedawana w różnorakich wariantach (nadzienie). Zjadłem ich kilkanaście i wszystkie bardzo mi smakowały. Praktycznie nie idzie tu spotkać budek z kebabem (dwie widzieliśmy). Fast foodów też nie ma jakoś sporo (w Maku można kupić coś co zowie się Samurai Mac). Japończycy są na ogół szczupli i nie tacy niscy jak zwykło się sądzić. Ja mam nieco ponad 180cm, dziewczyna 173cm i najczęściej Japończycy byli naszego wzrostu. Ubierają się schludnie, są eleganccy.
Gdy byliśmy na urlopie (wrzesień) wówczas warto było zakupić JR Pass i kartę Suica. Dzięki, którym łatwo i szybko (bardzo) można było poruszać się po kraju. Taki N700 Hikaru (Shinkansen) odległość Tokyo - Kyoto (ponad 400 km) robił w około 130 min. Za dwa tygodnie płaciliśmy około 1400zł od osoby. Niestety jego cena od października ma wzrosnąć o 70%. W każdym razie połączenia pomiędzy są niebywale sprawne, szybkie i na ogół na transport czeka się nie dłużnej jak kilka min. Jest tu też od groma taksówek. W takim Kyoto pod wieczór jeździ naprawdę bardzo mało samochodów, a 3/4 z nich to taksówki.
Growo zasadniczo jakikolwiek sklep się nie odwidzi to Nintendo miażdży konkurencję. Czasami na 8 regałów z grami na Słicza przypadają maksymalnie 3 na sprzęt Sony. Rzecz jasna tak z 40% tych gier to takie cuda jak na zdjęciu powyżej. Niestety zieloni nie mają tu growej wyżerki.
Jasne w dużych skalpelach zawsze idzie spotkać Xbąka, niestety gier jest jak na lekarstwo - najlepiej ma się nowa
Forza i...
Starfield.
Natomiast w wielu niedużych sklepach można tysiące jenów wydać na figurki, mangi, ścieżki dźwiękowe, leciwe gry.
Będąc w Tokyo polecam także odwiedzić Tokyo Skytree. Znajdująca się w dzielnicy Sumida wieża widokowa należy do jednych z najwyższych budynków na świecie. Obejrzeć zachód słońca, a następnie podziwiać panoramę miasta z 450m - kapitalna sprawa.
Jeżeli chodzi o salony gier - jest ich sporo i są imponujące. Zazwyczaj to pięć, czasami siedem pięter. Zasadniczo w każdym salonie jedno piętro poświęcone jest marce Gundam, która jest nieprawdopodobnie popularna w Japonii. Jedna gra to 100 jenów (około 3zł). Możesz grać w trybie dla pojedynczego gracza lub włączyć multi i wówczas ktoś dołącza do potyczki. Na ogół czeka się kilka sek. na to. Mortala w żadnym salonie nie spotkałem, ale
Tekken,
Virtua,
GuiltyGear i ukochany przez graczy SF są ogólnodostępne. Od SSF, poprzez SFA3, aż do SF4 i SFV w wersjach najbogatszych. Ba, nawet można SF The Movie spotkać. A trzeba uczciwie przyznać, że niezależnie od gry, potrafią bardzo, ale to bardzo dobrze grać i niczym niezwykłym jest widok grupy elegancko ubranych facetów, który późnym wieczorem tłuką ha-do-keny, SPoDy i inne EWGFty raz za razem.
Na koniec jeszcze kilka ujęć i to chyba na tyle.
Postaram się wrzucić następnym razem jeszcze nieco zdjęć. Podsumowując - to był cudownie spędzony czas, który zakończyliśmy targami Tokyo Game Show, ale to będzie opisane w odpowiednim temacie.
