Zagrajmy/powtórzmy to jeszcze raz

[Mateo]

Marzy mi się konsolka PS2 z kolekcją Silent Hilli i Fatal Framów  Po kolejnej wypłatce chyba nie wytrzymam

Dodaj do tego dwie części Forbidden Siren, swego czasu gra potrafiła mocno zeschizować gracza.  Tak jak Silent Hill straszył ciężkim horrorem, tak Forbidden miał swój specyficzny styl napięcia. Tyle tylko że cała siła tej mini serii tkwiła w skradaniu się.  Zdecydowanie gra nie jest dla każdego, ale warto obadać ten survival horror z naprawdę dobitnym klimatem.

[pachu]

Mam wszystko ograne ziomek  Ale fakt, plasuje się dość nisko u mnie jeśli chodzi o straszaki, głównie przez swoje mechaniki.

[RyoHazuki]

Co prawda dopiero listopad się kończy, ale już teraz pokuszę się o podsumowanie mojego 2019, ponieważ do Nowego Roku raczej nic ze starszych tytułów już nie zaliczę. Mam nadzieję, że uda mi się zakończyć trylogię Sly na Vicie, ale patrząc na moje boje z trójką i 1,5 h w grze od blisko miesiąca, głównie z powodów pracowitych weekendów od 2 miesiecy, mam poważne obawy czy zdążę z tym tytułem.
Jednakże pomijając już temat Sly 3, w tym roku udało mi się uporać ze sporą ilością gier retro, głównie w nowszych HD odsłonach. Było też trochę hitów z poprzedniej generacji, ale umówmy się, za rok wraz z premierą nowych systemów chyba będziemy je już też określać mianem retro.
Przechodząc do rzeczy w 11 miesiącach 2019 uporałem się z takimi grami jak:
Castlevania Lords of Shadow wraz z dodatkami.
Borderlands 2 z 4 dlc, które zapewne spróbuję przemycić do mojego rpgowego podsumowania tego roku.
Trylogię Kingdom Hearts wraz z 4 spin offami, dla mnie to równie przyjemne odkrycie i pozytywne zaskoczenie jak...
Trylogia Sly bez 3, którą nadal męczę.
Super Mario 64 DS
A do tego uporałem się ponownie z jednymi z moich ulubionych serii gier, czyli Shenmue 1 i 2 oraz trylogii Gears od War.
Rok bardzo udany pod względem ogrywania retro pozycji czy też pozycji, które retro niebawem się staną.
Oczywiście nie udało mi się zrealizować w pełni planu ogrania wszystkiego co chciałem. Nie odpaliłem kolejny rok z rzędu PS2, 360 oraz SMD, ale to musi poczekać do przyszłego roku.
W kolejnym na pewno nie przejdę podobnej ilości gier co w tym - już 50 i celuję min. w 53, a także raczej zmienię profil tytułów na j/rpg, bo mam tego mnóstwo na regałach, a goniąc ilość pozycji w ciągu roku, gry rpg są z reguły problemem (trylogia KH + Borderlands 2 to i tak super rezultat).
Z tych wszystkich gierek, których do tej pory nie miałem okazji posmakować, a udało się w tym roku, gdybym miał wybrać najlepszą to miałbym dylemat pomiędzy KHII, a Sly 2.

[RyoHazuki]

Do poprzedniego posta chciałem dodać jeszcze jeden tytuł, który skończyłem niedawno na NDS, a mianowicie Elite Beat Agents.
Zabierałem się za nią od dawna, ale ostatecznie dopiero w okolicach Świąt się udalo. Pamiętam jak kolega mi wielokrotnie powtarzał: ostatni poziom to jakiś kosmos dla Azjatów. Myślałem wówczas: co on bredzi. Po ukończeniu gry potwierdzam. Miał chłop rację (zresztą do tej pory nie przeszedł ostatniej piosenki). Mi się udało po ok. 1,5 h prób. Jumpin' Jack Flash Rolling Stones jest finałem.
Dla każdego fana gier muzycznych pozycja obowiązkowa. Gra jest krótka, jak ktoś się uprze lub ma skilla to ukończy ja w jedno popołudnie. Mi przejście zajęło 5 h, z czego męczyłem się z finałem.

To tyle jeśli chodzi o moje retro gierki w 2019.
Jestem z siebie bardzo zadowolony, bo znacząco zmniejszyłem zaległości z poprzednich generacji.
W przyszłym roku nadal planuję czyścić starsze hity, aczkolwiek bardziej nastawiam się na gry j/rpg z tej i poprzednich generacji. Na początek roku zabieram się za FFXV, a w kolejce jeszcze czeka sporo innych tytułów, ale o tym w wątku o grach rpg naskrobię.
Z mojego retro to może w przyszłym roku ukończę w końcu jakąś Zeldę, Onimushę i Mega-lo-Manię.

A Wy drodzy forumowicze poczyściliście swoje zaległości z poprzednich generacji? Coś polecacie ciekawego?

[sieq]

Przed chwilą ukończyłem another world na switchu. Pamiętam za czasów nesa jak do ziomeczka na amigę cd32 przychodziłem w to grać. Piękne wspomnienia, pamiętam grafika to było uncharted jak na tamte czasy 

[RyoHazuki]

Jak tam wam idzie w tym roku przechodzenie gier ze starszych systemów? W ogóle ktoś coś ukończył lub powtórzył?
Mi do tej pory jedynie udało się przejść Ridge Racer Type 4 z PS1, ale bez ściemy napiszę, że mnie nie porwała. Gran Turismo jest z podobnych lat i RR na tym tle wypada niezwykle mizernie jak dla mnie.
Kilka dni temu ukończyłem ponownie Splinter Cell, ale ciężko mi to nazwać retro skoro to edycja HD (chyba tylko z nazwy) na PS3. Gra ma niemiłosiernie skopane celowanie. Zdarza się, że celując idealnie w środek czyjejś głowy czy źródła światła pocisk trafia w całkiem inne miejsce. Kolejny problem to udźwiękowienie podczas filmików, a i same filmiki są wykastrowane. To ostatnie mnie bardzo niemiło zaskoczyło.
W tym roku powinno mi się udać przejść dwie kolejne przygody Fishera i liczę na jeszcze chociaż parę starszych gierek.

[Mateo]

Podobno podczas zbliżającego się eventu Ubi, ma zostać zapowiedziany remake Prince of Persia.  Prawdopodobnie ma być to remake Sands of Time. To jedna z moich ulubionych gier w ogóle i jeśli faktycznie byłaby to prawda, to cieszę się jak małe dziecko. Na taki powrót czekałem, i to bardzo długo. Dlaczego właśnie tutaj o tym piszę. A no dlatego że jak wiecie bardzo cenię sobie erę PS2/X/GCN. Takie gry jak PoP: Sands od Time, B3:Takedown, Manhunt, MGS3, Metroid Prime, Ninja Gaiden, Silent Hill 2 (długoo by wymieniać) to złoto w czystej postaci. Piękny growy okres, ale zdecydowanie utkwił mi w pamięci pierwszy Prince of Persia. Wspaniały klimat piasków czasu, jak na tamten okres świetna grafa i ogólny feeling (tak miałem pierwszy raz przy Metroid Prime). Coś wspaniałego i liczę że faktycznie z tym rimejkiem to prawda.

[RyoHazuki]

Przechodziłem PoP:SoT dwukrotnie. Za pierwszym razem w okolicach premiery, za drugim kilka lat temu zremasterowaną trylogię na PS3. SoT to jeden z gorszych remasterów w jakie grałem. Problemy z dźwiękiem, muzyką. Sama gra nadal dobra, ale w moim prywatnym rankingu wygrywa ostatnia część trylogii. Za to Warrior Within nie znoszę przez tony backtrackingu, a samą grę ledwo wymęczyłem.
Zamiast po raz kolejny wałkować tę samą część, Ubisoft mogłoby wydać nową odsłonę. SoT mamy już na dwóch generacjach, więc wystarczy.
Ciekawy jestem jak developerzy, przyzwyczajeni w dwóch ostatnich generacjach do łatwej forsy z remasterów, poradzą sobie z nowymi maszynami, kiedy oba sprzęty mają posiadać bc. Może się okazać, że zamiast odgrzewać kotlety, trzeba będzie coś nowego wymyślić.

Ostatnio skończyłem ostatnią część trylogii Sly'a. Już się nie dziwię dlaczego ludzie uważają ją za najsłabszą. Pełne dziwactw pomysły, ciągła zmiana bohaterów, irytujące niektóre mini gierki.
Najlepsza była część pierwsza, a najłatwiejsza druga. Dobra seria jednego z najlepszych studiów tworzących gierki, ale trójka im nie wyszła. Zmęczenie materiału najwyraźniej.

[RyoHazuki]

Po ukończeniu z końcem miesiąca FC4, postanowiłem wybrać kolejną grę na PS4 do ogrania, ale w momencie przeglądania półki, okazało się, że już prawie nie mam gier, które da się ukończyć poniżej 20h. To poszedłem w lekkie retro. Dawno nie grałem w nic starszego, niż 10 lat, co by nie było zremasterowane.
Zacząłem od echochrome na PSP, do którego przymierzałem się już z dobry miesiąc. Niestety, ale odbiłem się po 30 minutach. Nauczycielka matematyki w podstawówce miała rację. Nie mam orientacji przestrzennej i 3d.

Jedną pozycję odpuściłem, ale wybrałem kolejną. Tym razem padło na odkurzenie PS2 i Amplitude. Po problemach z odpaleniem konsoli (od dawna ten sprzęt nie dociska dobrze pokrywy i pomimo napraw nic nie pomaga; muszę wreszcie się zebrać i kupić kolejne PS2, póki są jeszcze tanie), wreszcie się udało. Noooo i to jest szpil! Grałem parę lat temu w nową wersję Amplitude, ale to była szmira bez licencjonowanych utworów. Tutaj Harmonix się nie bawiło i dało konkretną listę przebojów z D. Bowie na czele (od razu mi się przypomina jego utwór w gierce na NDS, Elite Beat Agents, która miała chyba jeszcze lepsze utwory).
W każdym razie trochę pograłem, skończyłem 1 świat i mocno polecam każdemu, kto jeszcze patrzy na co innego w gierkach niż grafika. Aha. Ten aspekt też wypada niezłe, jak to w grach rytmicznych, hehe.

[RyoHazuki]

Ten miesiąc, a w zasadzie 2021 do tej pory, stoi u mnie pod znakiem Capcomu. Najpierw 6 różnych odsłon Street Fightera, później DMCV, a teraz...

Po kilku latach oglądania na półce kolekcji Residentów na PS4 (0 i 1 - będę używał określenia 1, aby było bardziej czytelnie) postanowiłem je wreszcie odpalić. W 1 grałem na PS1 w okolicach premiery, ale to było raptem kilkanaście minut, po czym wyłączyłem. 0 nigdy nie posiadałem.

Patrząc na numerację i mając w pamięci inną serię z 0 w tytule (Yakuza), postanowiłem zacząć od RE0.
Zarówno 0, jak i 1 są to edycje hd, ale poza poprawioną grafiką i sterowaniem to raczej nic więcej tu nie uświadczymy. Nie wiem jak w oryginalnym 0, ale w 1, 2 i bodajże 3 sterowaliśmy postacią przy użyciu, tzw. TANK (postać poruszała sie jak czołg). Tutaj zostało to szczęśliwie poprawione i mimo iż nadal te ruchy są pokraczne to jak wybieramy kierunek to bohater idzie w tę stronę. Statyczne kamery to prawdziwa masakra. Jak dochodzimy do końca jednej kamery, po czym włącza się kolejna, to często jest zmieniony kąt widzenia. Może być tak, że jak chwilę temu szliśmy w prawo to po przełączeniu kamery idziemy, np. w górę. Jak dodać do tego atakujące zombiaki to często robi się wkurzająco, bo wpadamy prosto w zgniłka przez dezorientujące sterowanie. Taka specyfika wielu gier z ery PS1.
Brak zapisu w dowolnym momencie, tylko limitowane taśmy. Drzwi, które otwierają się godzinami. Malutki plecak na przedmioty. Ponad 20 lat temu te pomysły wkurzały, a teraz wręcz drażnią. Jednakże po dłuższej chwili, do wszystkiego można przywyknąć.

Same Residenty? 0 dość mocno mnie wymęczyło i w pewnym momencie miałem ochotę rzucić tym w pierony. Wybrałem poziom normal, ale normal z tamtego okresu to obecne hard albo wyżej. Niektóre walki naprawdę dały mi w kość.
1 to już inny świat. Starsza od 0, ale prezentuje się i bawi, lepiej. 1 jest świetna nawet po tylu latach i miło się w to pyka. Jest też wyraźnie prostsza, a i walki z bossami mniej wymagające.

Polecam wszystkim, którzy nigdy nie grali. Jeśli, poza mną, są tacy.
Teraz poleci RE2 Remake, a potem RE5. Niestety nie kupiłem jeszcze 3. W 5 chciałem zagrać od dawna więc wreszcie pojawia się dobra okazja.
A może odpocznę od tegorocznego szaleństwa spod znaku Capcom i wybiorę coś innego?

[RyoHazuki]

Lucasarts.
Tak się złożyło, że zawsze chciałem ograć ich najsłynniejsze przygodówki ze złotej ery tych gier, czyli lat 90, ale w tamtym czasie zwyczajnie odbijałem się od nich, przez poziom trudności. A może poziom absurdalności zagadek? Bo czy ma sens wsadzenie chomika do zamrażarki, zamknięcie jej i otwarcie za 200 lat innym bohaterem? Raczej nie. Przez lata czytałem w SS czy TS  recenzje tych tytułów i na tym poprzestawałem.
Mając w pierwszej połowie lat 90 Amigę 500, próbowałem niektórych z nich. Zwykle zabierałem się za Indianę Jonesa, ale oczywiście bez większego powodzenia. Po przesiadce z Amisi na blachę zbyt wiele nie przeszedłem, bo graczem komputerowym bylem niedzielnym i mało co tam miałem wartego uwagi, a na konsolach, na które szczęśliwie zaraz się przesiadłem, dominowały inne gatunki.

I tak czas płynął, na wiele lat zapomniałem o tytułach lucasa, aż wraz z wejściem konsol w erę HD i remasterów wszystkiego co się rusza, udało mi się przejść pierwsze Monkey Island, a kilka lat temu Grim Fandango. Nadal czułem się niespełniony i w tym miesiącu zaliczyłem następne pozycje. Day of the Tentacle oraz Full Throttle.
Oczywiście w każdej z tych pozycji poziom absurdalności zagadek wylewa się z ekranu (bohater Truberbrook nawet komentuje żartobliwie zagadki ze starych tytułów) strumieniami - poza FT, które jest też najłatwiejsze i zaczyna romansować z innymi gatunkami podczas rozgrywki - ale spełniłem jedno ze swoich growych postanowień i przeszedłem te gry. W zasadzie pozostał mi już tylko Maniac Mansion (jest nawet grywalny w DotT), Monkey Island 2 i Indiany. Może kiedyś i te tytuły (poza MI2, które jest w hd) doczekają się remasterów, to je na pewno zaliczę. Najbardziej bym chciał Indiego, ale jakoś nikt się nie kwapi z produkcją.

[jay jay]

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+/10).

[windomearl]

19 to naprawdę dobra ocena.

Wysłane z mojego EML-L29 przy użyciu Tapatalka

[RyoHazuki]

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+10).

Klasycznego czy wersję na PS4?

[+Centylion+]

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+10).

Klasycznego czy wersję na PS4?

Ja ostatnio ograłem remake/remaster i świetnie się bawiłem. Wspaniała gra, której na ps1 nie miałem okazji ukończyć, bo były jakieś zabezpieczenie antypirackie i po bagnach się zawieszała. Swoją drogą z tego, co zapamiętałem to gra była dość trudna i trochę się cykałem że mnie krew zaleje, ale nic z tych rzeczy. Jest dość łatwo, ale to może kwestia nastawienia. W każdym bądź razie polecam. Kiedyś to jednak były zajebiste gierki.

[jay jay]

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+10).

Klasycznego czy wersję na PS4?

klasyczny zassany z psstore Mnie urzekła scenografia, postaci i ogólnie koncept na ''dziecinna'' gre przygodowa -> tchórzliwy szkielet z krzywym zgryzem Don Kichotem ludzkości

[RyoHazuki]

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+10).

Klasycznego czy wersję na PS4?

klasyczny zassany z psstore Mnie urzekła scenografia, postaci i ogólnie koncept na ''dziecinna'' gre przygodowa -> tchórzliwy szkielet z krzywym zgryzem Don Kichotem ludzkości

Pamiętam jak grałem w to dobre 20 lat temu na PS1 i miałem podobne skojarzenia. Dodałbym jeszcze czynnik trudności tej pozycji. Z perspektywy czasu wspominam ją jako wyzwanie, ale być może to tylko moja szwankująca pamięć oraz fakt, że jej nie przeszedłem.
Kilka lat później grałem w odsłonę dedykowaną PSP i szło mi o wiele lepiej, ale tamta część nie robiła już takiego wrażenia jak oryginał.

 

Gram teraz drugi raz w Medievil. Moze pozniej napisze cos wiecej (Poki co daje 9+10).

Klasycznego czy wersję na PS4?

Ja ostatnio ograłem remake/remaster i świetnie się bawiłem. Wspaniała gra, której na ps1 nie miałem okazji ukończyć, bo były jakieś zabezpieczenie antypirackie i po bagnach się zawieszała. Swoją drogą z tego, co zapamiętałem to gra była dość trudna i trochę się cykałem że mnie krew zaleje, ale nic z tych rzeczy. Jest dość łatwo, ale to może kwestia nastawienia. W każdym bądź razie polecam. Kiedyś to jednak były zajebiste gierki.

Przymierzam się do kupna od dłuższego czasu, ale zawsze wypadało coś innego. Wiem, że można było ją dorwać za 50-60 zł, więc przy najbliższej okazji spróbuję.