Graficznie to najwyższa półka, choć takiego wrażenia jak Kz/Kz2 nie robi. Należy pamiętać jednak, iż Kz na PS2 prezentował się tak, że niektórzy nie wierzyli, że tak FPS może na sprzęcie Sony wyglądać.
Z sequelem sprawa jest jasna bowiem w momencie premiery nie było lepiej wyglądającej pozycji. Kz3 to oczywiście krok naprzód, ale znowuż nie taki to skok jakościowy w stosunku do poprzedniczki.
Zupełnie odmienne doznania oferuje w trzy de. Nie ma co dyskutować lepsze/gorsze, są po porostu inne. Fakt faktem, że na odpowiednim tv, Kz3 wygląda przednio, ale i na tych pozbawionych rzeczonego efektu nie ma się czego wstydzić. Nie ma obecnie lepiej prezentującego się przedstawiciela FPS.
Sfera audio jest wyborna, choć przyznam, iż brakuje mi fenomenalnego motywu muzycznego z trybów wojny, który występował w poprzedniej odsłonie. Polonizacja bardzo dobra. Osobiście nie uznaję kloacznego języka, ale mierził nieco ugrzeczniony język poprzedniczki. Ten z Kz3 idealnie w tło wojenne się wkomponował. Głosy nowych złych na plus.
Kampania jest dobrze przemyślana. Akcja niemal non stop, nie sposób czuć znużenia kolejnymi rozwiązaniami, tudzież samą mechaniką. Słynne 4 godz. także można pomiędzy bajki włożyć.
Jest ciekawie, a że sama gra nie wychodzi z częstotliwością CoD, to nie uważam by było na co psioczyć.
Jedyne co bym zmienił to dzbany za tryb wieloosobowy. Powinni dodać złoto za zdobycie wszystkich odznaczeń. Kz2 był jedną z najbardziej wymagających i czasochłonnych przy tym gier do zdobycia 100%.
Nie jest to co prawda NGS II, ale i tak cyfrowa Qomolangma. Kz3 to nawet nie polskie Tatry.