3 kampanie, 2 gameplaye, 1 gra czyli wrażenia z dema Resident Evil 6

Zacznijmy jednak od początku, a zarazem od tego co tygrysy lubią najbardziej, czyli GRAFIKI! Demko wygląda nieźle, ale po materiałach promocyjnych naprawdę spodziewałem się więcej. W oczy rzuciły mi się dość słabej jakości tekstury na ubraniu Jake'a, ale mam nadzieję, że w pełnej wersji zostanie to poprawione. Dwie z trzech kampanii dostępnych w wersji demonstracyjnej są strasznie ciemne i tak naprawdę mało widać, co dla mnie jest małym minusem. Sporym minusem natomiast jest dla mnie okropny HUD -menu przedmiotów jest nieczytelne, a to co widzimy podczas gry jest nieczytelne jeszcze bardziej. Do tego każdy bohater ma inny wygląd pasków zdrowia i tym podobnych bzdetów, więc każdego trzeba się uczyć na nowo.

W samej rozgrywce również doszło do kilku znaczących zmian. Wszystko dzieje się jakby o jeden raz szybciej. Postaci poruszają się zwinniej i dynamiczniej. No i najważniejsze - Capcom dodał długo wyczekiwane przez fanów poruszanie się podczas strzelania i to nie tylko na stojąco, ale również na leżąco. Po zrobieniu uniku, możemy pozostać na ziemi i oddać kilka strzałów w kierunku przeciwnika lub niezwłocznie wstać. Również po otrzymaniu silnego ciosu, gdy nasza postać straci grunt pod nogami może się szybko podnieść, bądź zaatakować złoczyńcę z pozycji leżącej. Bardzo urozmaica to rozgrywkę. Poprawiona została również walka wręcz, która teraz sprawia sporą frajdę.

Nowością jest również możliwość wybrania, którą postacią chcemy sterować, dwie do wyboru w każdej kampanii. Wracając do tego, od czego zacząłem ten tekst: dobrze, że pierwszym scenariuszem jaki włączyłem był ten Leona, a nie Chrisa ponieważ gdybym zaczął odwrotnie, pomyślałbym, że przez pomyłkę ściągnąłem demo jakiejś drugowojennej części Call of Duty z widokiem z trzeciej osoby. Scenariusz Chrisa (podobnie jak ten Jake'a) jest zwykłą strzelanką nastawioną głównie na akcję. Dodatkowo wschodnioeuropejska miejscówka sprawia wrażenie jakby wyjętej z którejś części CoD'a. Biegają z nami inni żołnierze, wokół trwa regularna wojna. Przeciwnicy biegają z karabinami, niektórych dopiero po kilku strzałach mutuje i wyrasta mu jakaś dziwna tarcza bądź inne macki. W kampanii Jake'a natomiast wszystko wygląda podobnie. O tym, że to Resident Evil przypomina tylko jakaś wielka zmutowana bestia, która rzuca się na nas od czasu do czasu. Część najnowszej odsłony, z Leonem jako głównym bohaterem, jest natomiast znacznie spokojniejsza, nastawiona na eksplorację i survival. Przeciwnicy wyglądają i zachowują się jak prawdziwe zombie. Jest klimatycznie i tak moim zdaniem powinien wyglądać Resident Evil.

Podsumowując w kilku słowach: jest dobrze, nawet bardzo, ale mogło być lepiej. Mam nadzieję, że graficzne niedociągnięcia zostaną do premiery poprawione, bo na przesunięcie zasad gameplayu w stronę idei ze scenariusza Leona raczej nie liczę. Cóż, takie czasy...