Seria „GTA” osiągnęła wielki sukces na rynku. Nie dziwi więc fakt, że coraz więcej deweloperów postanawia tworzyć tzw. Klony. Lecz niestety, jak dotąd na półki sklepowe trafiały zwykłe przeciętniaki. Dopiero śmiałkowie ze szwedzkiego studia Avalanche spróbowali wyprodukować coś nowego, coś na wyższym poziomie. Zastanawiacie się pewnie, jak ich dzieło wypada na tle kultowej sagi Rockstar?

God of War III to istna kompilacja wszystkiego, czym powinna być prawie idealna gra. Od samego początku nasze zmysły bombardowane są efektami, jakie na zawsze pozostaną w pamięci i sprawią, że każdy następny tytuł będzie po prostu nijaki pod tym względem. Zacznijmy jednak od początku. Jak to w mitologii greckiej wieść niesie, na początku był chaos.

Na Resonance of Fate czekałem od dawna. Ponieważ premiera praktycznie pokrywała się z Final Fantasy XIII, wędrówka Lighting musiała poczekać. Tutaj wszystko zdawało się być skrojone wręcz dla mnie, zaczynając od wspaniałego klimatu, na widowiskowych i oryginalnych walkach kończąc. Szczerze mówiąc nie skończyłem tej gry- nie dałem rady. Dlaczego?

Filmy z tytułowymi bohaterami od lat fascynują kolejne pokolenia fanów s-f. Na pewno nie raz dyskutowaliście w gronie znajomych, która z części podobała Wam się najbardziej. W Predatorze jedni woleli podchody w lesie z umięśnionym Arnoldem, innym bardziej spodobał się łowca mierzący się ze sprytem i wytrwałością porucznika Mike'a Harrigana (Danny Glover) na ulicach Los Angeles.

Parę dni temu nowy Need For Speed wylądował w moim domu. Przyznam się szczerze, że nie bardzo miałem ochotę recenzować ten tytuł, z góry zakładając, że nowa odsłona serii niczym mnie nie zaskoczy. Ba - Pomyślałem, że dostanę kolejną kiepską grę cierpiącą na syndrom odcinania kuponów. Czy miałem rację? Przecztajcie recenzje, to się przekonacie.

Call of Juarez: Więzy Krwi to prequel historii . Poznajemy losy rewolwerowca Ray'a, który w przyszłości podąży drogą wiecznej miłości, stając się oddanym sługą bożym. Oczywiście, nie mogło zabraknąć jego dwóch braci: Thomasa i Williama. Ten pierwszy jest grywalną postacią, drugi zaś występuje jedynie w roli narratora. Fabuła w dalszym stopniu kręci się wokół rodziny McCall'ów.

Wyobrażacie sobie małego Zielarza, który nie wiedział czym są konsole, a zamiast gier na półkach trzymał sterty komiksów? Jak większość chłopców w tym wieku miałem swoich ulubionych bohaterów, w których to z ogromną radością się wcielałem. Ba, nawet do dziś pamiętam pewną zabawę andrzejkową, na którą to przyszedłem przebrany za Rycerza Nocy. Uwierzycie?

Wipeout HD to remake dwóch części dostępnych na PSP. Gra zawiera 8 tras, dodatkowo każdą z nich możemy pokonać pod prąd. Różnią się one od siebie nie tylko wyglądem. Każda z dostępnych tras wymaga zastosowania zupełnie innej taktyki przejazdu. Niektóre z nich są proste, inne zawierają mnóstwo ostrych zakrętów. Klimatu również nie można im odmówić.

Jak na dobrą zręcznościówkę przystało, do dyspozycji oddano pokazaną liczbę poziomów wraz z edytorem do ich tworzenia. Mechanika samej gry jest z założenia bardzo prosta i zabawna. Kierujemy sobie małym latającym spodeczkiem, a naszym głównym zadaniem jest uprowadzanie jak największej ilości zwierzątek oraz doprowadzenie ich do wnętrza statku matki zwanej Motherflocker w jak najszybszym czasie.

Obecnie każda szanująca się gra powinna posiadać bohatera, którego z łatwością można pokochać. Jest to bardzo istotny element, o którym niestety wielu współczesnych twórców po prostu zapomina. Rockstar i Nico Bellick i Konami i Solid Snake to tylko niektóre przykłady bohaterów zaprojektowanych z klasą, bohaterów, którzy na zawsze pozostaną w naszej pamięci.