Książki - jakie lubicie?

[VaaKo]

Nie ma sensu Master zaśmiecać sobie głowy socjalistą , chociaż nie gorsze to, od marksistowskiego bełkotu : )

Właściwie takie zakazy są dla mnie śmieszne, typowe zachowanie dla faszystów, a tu niby antyfaszyści ; )

[Master_666]

Będzie trzeba poszukać na necie, chociaż nie za bardzo lubię czytać na komputerze

a tu niby antyfaszyści ; )

Antynaziści We Włoszech byli faszyści, a w Niemczech naziści 

No jak to na co mi to? Po Czerwonej Książeczce Mao Tse Tunga kolej na książkę Hitlera Muszę wiedzieć co on to napisał w niej. Wszyscy mówią, że zła, nazistowska i w ogóle ale nie powiedzą o czym jest. Słyszałem tylko że definiuje w niej różne rasy (słowianie niewolnicy  ) i takie tam. Chciałbym się dowiedzieć co dokłądnie pisze o innych.

[VaaKo]

Nazizm to forma Faszyzmu więc nazywanie Hitlera faszytsą nie jest niczym niepoprawnym. Ja osobiście przeczytałem kawałek, i nie doszedłem do tego momentu " definiuje w niej różne rasy (słowianie niewolnicy" więc nie mogę powiedzieć Ci, czy faktycznie tak tam jest napisane, sam nie mogę jednak tego dokończyc( ba nawet porządnie zacząć), bo jak mam do czynienia z socjalistami, to aż mnie skręca natomiast, jak tak bardzo ciekaw jesteś, to faktycznie lepiej żebyś sam przeczytał, niżeli słuchał co inni mówą, ponieważ najczęsciej wypowiadają się osoby, które tego nawet na oczy nie widziały, albo ponieważ tak jest cool teraz, lub do różnego typu propagandy, co lepsze nie po to aby pokazać jakie to jest złe, tylko jacy "my" jesteśmy dobrzy i trzeba np. nas w czymś tam popierać...

[Halski]

Zielona Mila - Kinga. Świetna pozycja. Klimatyczny dramat.

[jay jay]

Prawda Półostateczna - ponura wizja ludzkości w 2025 w politycznym odcieniu . Ludzie pokutują w podziemiach podczas gdy roboty ( konstruowane z myślą o polepszeniu bytu ) serwują oligarchom na powierzchni . Ciemnota społeczna łyka propagandową kulę o zakażeniu środowisku , smiertelnym promieniowaniu i innych duperelach a elita czerpie z życia całymia garsciami . Jest spisek , jest walka na górze , dużo schizowych postaci i sytuacji , ale brakło piorunującego zakończenia .
7+/10
Spisek przeciwko Ameryce - kupiona kniga parę dni temu w Empiku zaliczona została w ciągu trzech dni . To już powinno wam dac do myślenia  . Autor Żyd opowiada historię swego życia (lekko zmodulowaną w konfrontacji z rzeczywistością  , ale czyta się wybornie)  i jego rodziny zamieszukującą Amerykę w latach czterdziestych .  Ojciec twardy komuch nie może znieśc faktu ,że liberał Lindberg wygrywa prezydenckie przez co los jego i famili radykalnie się zminienia od czasów panowania  Frank Delano Roosevelta . Tatuś ma hopla na punkcie polityki , czyta gazety , słucha radia oraz swojego ulubiobnego publicysty , który piętnuje każde poczynania konserwatystów . Dodajmy do tego ,że jest cholerykiem a otrzymamy mieszanke wybuchową ;D Sa jeszcze dwaj synowie (jeden to autor ksiązki Philip ) i bnieco straszy Sandy oraz kuzyn . Ich historie są rownie frapujące i zajmujące jak opowiastki i narzekania starego .
Piętnowany jest antysemityzm na każdym kroku , a mit o amerykańskim śnie poważnie naruszony . Jest też mowa o wypędzonych , o tożsamosći i wspolnocie , religii i jej głupim nawykom , nakazom , zakazom itp . Słowem świetna  książka .
8/10
Rącze Konie - opowieśc jak nic przypomina mi niedawno przez mnie obejrzany To nie jest kraj starych Ludzi braci Coen . Może dlatego ,że autorem jest Cormac McCarthy . W przedmowie można wyczytać , że to jest z trzech części tzw. Trylogii Pogranicza . Powiem krótko musicie to przezytać . Kniga utzrymana jest w tonacji chłodnej wywążonej , opisów krajobrazów na ogół ubogich w faune i flore . Aby uzmyslowić jak wyglada otoczenie przypomnijscie sobie scenerie No Country For Old Men a otrzymaice obraz tego co uświadczymy tu . To nie jest historia tylko o dwóch mlodych chłopakach , którzy szukając szczęscia przewędrowali mile na koniach (dużo odniesień względem osobowości człowieka ) do Meksyku . To opowiesć o dorastaniu , pierwszych trudnych wyborach  wyborach , szukaniu własnego miejsca na Ziemi  słowem dopracowana w każdym calu powieść , która ma coś do powiedzenia . Przygoda dla każdego . Polecam !
9/10

[Wooyek]

Zielona Mila - Kinga. Świetna pozycja. Klimatyczny dramat.

właśnie ostatnio sie zastanawiałem nad tą książką i chyba jutro sobie ją kupie.Oglądałem tylko film i bardzo mi sie podobał a z reguły książka jest zdecydowanie lepsza

[jay jay]

Zwrotnik Raka - głośne dzieło  amerykanskiego pisarza Henrego Millera . Cała ksiązka to manifest człowieka , który ma dość syfu na tym świecie . Krytykuje każdego i każdą  poszczegolną rzecz , która wyprowadza jego z równowagi . Neguje misje Kościoła w społeczeństwie , wytyka elicie inteligenckiej pyszność i hrabowskie nawyki , wreszcie weryfikuje na nowe pojęcie milości , które wg niego stało się mechaniczną czynnością a nie intymnym aktem między mężczyzną  a kobietą . Całość ubarwia niewybrednym językiem powszechnie znanym jako niecenzuralne . Przyznać jednak musze ,że warsztat literacki chłop ma spory i już zaczyanm jego kolejną jego knige (Zwrotnik Koziorożca) , którą se od pewngo czasu upatrzyłem . Co do Zwrotniku Rak to polecam ją głównie osobom , które lubią odmienny styl pisania i agresywny język
8/10

[Gomez]

Mam ochote na dobrą książkę fantasy co polecacie?

[szafa]

Pare dni temu wreszcie dorwalem sie do ksiazki 'Ojciec Chrzestny' Mario Puzo. Cholera, nie spodziewalem sie, ze mnie az tak wciagnie! Jutro zamiezam ja skonczyc i w najblizszym czasie obejrzec filmy. Jestem niesamowicie pozytywnie zaskoczony, bo podchodzilem do tej ksiazki raczej sceptycznie.

[Wojtq]

Ta książka powinna być lekturą szkolną! Chociaż nie, bo z reguły lektury samoistnie odstraszają od siebie . Genialna powieść. Po przeczytaniu (4, 5 lat temu?) przez długi czas potrafiłem rozmyślać o zwyczajach, regułach i zasadach jakimi kierują się członkowie Rodziny, zgadzając się z tym co sobą przedstawiają (hierarchia, narzucona władza, honor). Must-read.

[Silent]

Polecam Cusslera - taki lekko morski Bond.
Coben też nie najgorszy.

[Miazga]

Może mi ktoś polecić coś w klimatach ksiązek i stylu pisania Jurka Pilcha? Uwielbiam jego dzieła, a jak dotąd na żadne im podobne nie natrafiłem... Najbliżej chyba jest Hłasko, ale warsztat jego i Pilcha dzieli ogromna przepaść, na korzyść tego drugiego oczywiście.

[Egr]

Jeśli chodzi o tematykę to polecam Himilsbacha ;D

[Trusio]

Eeee... Odpuściłem ostatnio plugawą publicystykę i przeczytałem sobie (prawie) "Miecz i chryzantema - wzory kultury japońskiej" Ruth Benedict. Jako książka antropologiczna jest ze wszech miar godna polecenia - mimo, iż pisana pod koniec drugiej wojny, to w większej części wciąż bardzo aktualna i rzuca sporo światła na tak odmienną od naszej mentalność Japończyków - a przecie niejeden tutaj łyka na kopy szeroko rozumianej twórczości z tego kraju...

[jay jay]

Zęby Tygrysa - wypożyczyłem z biblioteki celem nadrobienia zaległości . Clancy znany jest w szerszych kręgach jako guru political fiction . Tym razem , mówiąc delikatnie się nie udało ... Fabuła to znany dziś wszem i wobec wątek globalnego terroryzmu , zagrażający ludzkości . Paru fundamentalistów opracowało misterny plan ukarania niewiernego narodu i jego obywateli . Hmm .. niezbyt to skomplikowan przyznacie , a i funu nie ma wielnego bowiem do mniej więcej połowy książki nudziłem się niemiłosiernie . Tom słynnacy ze świetnie dawkowanego napiecia tutaj niestety dał ciała . Dopiero po jednej akcji wybudziłem się ze snu , świadomość zaczęła znów funkcjonować i z zapałem się zabrałem się za kolejne stronice . Dalej to powielane schematy , które po n-tym razie nikogo nie wzruszają . Tylko dla fanatyków !!

5/10

[Tarniak]

Pare dni temu wreszcie dorwalem sie do ksiazki 'Ojciec Chrzestny' Mario Puzo. Cholera, nie spodziewalem sie, ze mnie az tak wciagnie! Jutro zamiezam ja skonczyc i w najblizszym czasie obejrzec filmy. Jestem niesamowicie pozytywnie zaskoczony, bo podchodzilem do tej ksiazki raczej sceptycznie.

Sie czyta sie, po angielsku (hłe, hłe . Łatwa, przyjemna i wciągająca.

[Marins]

Skończyłem dzisiaj czytać książkę "Droga" którą napisał Cormac McCarthy. Jeszcze żadna książka tak mnie nie zainteresowała. Jest napisana w epickim języku. Opisy są gotyckie a dialogi deklasują wszystkie inne. Opowiada o chłopcu u i mężczyźnie którzy wędrują przed siebie. Dołączamy do nich gdzieś w lesie podczas postoju nie znając ich imion, przeszłości, nie wiemy która jest godzina, dzień ani tego co wydarzyło się na Ziemi która stała się otchłanią niczego. Odziana popiołem, zimna, tajemnicza droga. Czego trzeba się wystrzegać? Innych. Nie ma już Ludzi, są Obcy, Źli i trupy. Dlatego wędrować należy z zachowaniem wszelkich środków bezpieczeństwa. Inaczej można skończyć marnie: jako posiłek łowców lub żywy inwentarz hodowlany, co w zasadzie i tak sprowadza się do pierwszej opcji, tylko trwa nieco dłużej.

"Ta książka każe nam iść tam, dokąd iść nie chcemy, i zmusza do zadawania pytań, od których wolelibyśmy uciec"

Jacek Dukaj ma rację, mówiąc "Niewiele znam książek tak silnie grających na emocjach"

Polecam !

[jay jay]

też niedawno skończyłem Drogę  i mam zgoła odmienne odczucia . Obraz apokaliptycznej wizji ludzkości w wymiarze duchowym zapowiadała wielką książke ale niestety czar pryska po paru dziesiątkach stron gdzie mamy ciągle ten sam schemat podróży z co prawda ładnie opisującym rzeczywistośc językiem ale nieoddającym chyba do końca tego co chciał przekazać autor . Rzeczą najbardziej mnie denerwującą były dialogi między ojcem i synem strasznie banalne i ckliwe tj . bym oglądał M jak Miłość wydarte z emocji przez co cała konstrukcja fabuły siada na pysk . Są oczywiście mocne momenty ( spotkania z napotkanymi ludzmi ) naparstek odwołań do ludzkiej sfery duchowej , które konsolidują z tym co się dzieje na zewnątrz , ale  ta książka nie zagrała na moich emocjach w żaden sposób , nawet gdy pojawił się bardziej dramatyczny moment to po chwili autor obraca sytuacje o 160 stopni by zachować pewną ciągłość akcji . Fajnie się czyta ale pozostawia nic w Tobie po przeczytaniu , a tego chyba własnie oczekujemy od arcydzieł .
Opublikowane: Czerwiec 09, 2008, 20:25:42 obecnie dokańczam Lśnienie Kinga i powoli przymierzam się do Trzech stygmatów Palmera Eldrichta Philipa K Dicka .

Przeczytałem głośne dzieło Chucka Palahniuka Fight Club . Nie zawiodłem się , choć filmowa ekranizacja bardziej mi przypasiła . Porównując to jednak do Zwrotnika Koziorożca Henrego Millera to trzeba przyznać ,że FC jest bardo łatwy w odbiorze 

[Egr]

Po kilku próbach udało mi się przebrnąć przez Silmarillion. Jak się przetrzyma pierwsze +/- 100 stron zapełnionych milionem nazw, podobnie brzmiących imion itd. to dalej jest już czysty Tolkien - epicko, z dużą wyobraźnią i niekiedy naprawdę pięknie . Polecam (o ile ktoś gustuje w fantastyce OC).

A teraz w ramach KOMPLETNEJ odmiany - Podróż do kresu nocy Celine'a. Zobaczymy czy rzeczywiście taki hardcore

[Casper]

Przeczytałem głośne dzieło Chucka Palahniuka Fight Club . Nie zawiodłem się , choć filmowa ekranizacja bardziej mi przypasiła . Porównując to jednak do Zwrotnika Koziorożca Henrego Millera to trzeba przyznać ,że FC jest bardo łatwy w odbiorze 

Jeśli spodobał Ci się styl Palahniuka w FC, to koniecznie zapoznaj się z innymi jego książkami. Szczególnie mogę polecić Choke (polski tytuł: "Udław się"), bo to akurat zdążyłem już przeczytać. Teraz zamawiam "Rozbitka", który też ponoć bardzo dobry.

[jay jay]

Przeczytałem głośne dzieło Chucka Palahniuka Fight Club . Nie zawiodłem się , choć filmowa ekranizacja bardziej mi przypasiła . Porównując to jednak do Zwrotnika Koziorożca Henrego Millera to trzeba przyznać ,że FC jest bardo łatwy w odbiorze 

Jeśli spodobał Ci się styl Palahniuka w FC, to koniecznie zapoznaj się z innymi jego książkami. Szczególnie mogę polecić Choke (polski tytuł: "Udław się"), bo to akurat zdążyłem już przeczytać. Teraz zamawiam "Rozbitka", który też ponoć bardzo dobry.

czytałem , nie podszedł mi zupełnie , przebrnąłem przez nią dzikim pędem , ale nic z niej ciekawego nie wyniosłem . Może ekranizacja pozwoli mi zrozumieć o co Chuckowi chodziło

obecnie z literackim dzieł przerabiam Paragraf 22 Josepha Hellera oraz Światłość w Sierpniu Williama Faulknera

[Nobu_hex]

Zafascynowany "Dexterem", pożyczyłem ostatnio od swojego współlokatora ze stancji wszystkie trzy książki (w oryginale, po angielsku - ha! a co? pochwalę się trochę, że język obcy jakiś znam). I o ile "Dexter in the Dark" (3) - ze względu na wprowadzenie przez Lindsaya (autor) elementów z pogranicza fantastyki - troszkę mnie zawiódł, tak "Darkly Dreaming Dexter" (1) i "Dearly Devoted Dexter" (2) wbiły mnie w ziemię.

[Bobi]

(w oryginale, po angielsku - ha! a co? pochwalę się trochę, że język obcy jakiś znam)

Jaki to obcy

Ja mam uprzedzenie do czytania czegoś co już wcześniej widziałem/obejrzałem/znałem. Poza tym w high school nie mam czasu na czytanie innych książek niż lektury, które i tak czytam połowicznie. Przeczytam coś w okresie świątecznym.

[Nobu_hex]

(w oryginale, po angielsku - ha! a co? pochwalę się trochę, że język obcy jakiś znam)

Jaki to obcy

Nie ojczysty, więc obcy...

Ja mam uprzedzenie do czytania czegoś co już wcześniej widziałem/obejrzałem/znałem.

Pierwszy tom "Dextera" ma kilka elementów, których nie było w serialu, więc warto było przeczytać. Natomiast drugi i trzeci tom w ogóle do fabuły serialu nie nawiązują, więc tym bardziej było warto...

[LoNdEk]

nie mialem pojecia ze sa ksiazki o  Dexterze - dzieki chlopaki, musze je zamowic...


ja wczoraj dorwalem:

CultsRevealed Bizzare Secret Rituals and Murderous Practices.
Autor: Peter Haining

zaczalem czytac i dosc ciekawie sie zaczyna, bardzie to dokument bez fabuly, ale tematyka interesujaca, podobnie polecam ksiazke:

Dokument poruszajacy "fantastyczne" tematy - "Poranek Magów" autorstwa Louisa Pauwels'a & Jacques Bergier'a - ten drugi to polak   nie wiem czy ksiazka zostala wydana w PL. Ale porusza kwestie okultyzmu w nazistowski niemczech, przybliza nam kult w ktorym waznym czlonkiem byl Hitler, pokazuje dosadnie role SS w II WS, a takze jak bardzo nazisci byli oderwani od naszego swiata, ksiazka tez opowiada o alchemii - zapomnianej przez ludzi nauce, przybliza tez historii kilku ruchow magicznych/ezoterycznych dzialajacych w europie na przestrzeni kilku ostatnich wiekow, takze sylwetki wybitnych ludzi, ktorzy na przestrzeni wiekow wplyneli swoja dzialanoscia na losy milionow ludzi... bardzo wciagajaca lektura, dla ludzi interesujacych sie taka tematyka...

[s00s]

Spook Country, Gibsona. Czytał już ktoś może??

[Nobu_hex]

"Ostateczne wyjście" - Natsuo Kirino.

Nie przepadam zbytnio za japońską literaturą, ale to akurat fajsko się czytało. Polecam zwłaszcza fanom "Dextera" i innym psychopatom lubującym się w czytaniu o ćwiartowaniu zwłok. Na minus: miało trzymać w napięciu a nie trzymało. To źle. Co nie zmienia faktu, że książka dobra.

[jay jay]

Podróż do kresu nocy



Jeśli miałbym porównywać resztę książek przeczytanych do tej to większość określiłbym jako ciemność a tą knigę jako światłość . Autor typowy wrażliwiec intelektualista podróżując przez całe swe życie roztacza przed nami swoją wizję świata . Nihilistyczną , obłudną , beznadziejną podróżą przez morze absurdalnych przypadków i nietrwałych uczuć . Pierwszy wstrząs pojawia sie podczas wojny gdy jest świadkiem odropnych zdarzeń , które u niektórych nie znaczące więcej niż splunięcie . Dostrzega okrucieństwo ludzkosći , która wyrządza sama sobie kierując się prymitywnymi żadzami  jak władza pieniądze czy pożądanie . Dotkliwie obnaża kruchość takich fundamnetalnych spraw jak miłość , rodzina , przyjazn . Odtrąca sentymentalizm i skruche   czując sie bezsilnym wobec cierpienia świata . Nie ufa człowiekowi bo wie ,że to istota bezduszna pozbawiona ideii i pasjii , tańcząca w rozpaczliwych oparach absurdu  . Rozrywa skafander bezpieczeństwa i przedstawia życie jako farsę , groteską , ponury żart bogów .
Zło konieczne z , którym nikt nie chce sie rozstać , a które drażni i nęka przez większą część . Porzuca ilzuję lepszego jutra bedąc jednocześnie sceptykem użwek zatracajacych poczucie relaizmu . Ucieczki nie widzi w postaci kobiet , bo te są jak hieny , podatne na mięso , rozszarpujace swe ofiary i z lubością wypróżniające wszelkie niedoskonałości . Widzi więcej , myśli głebiej , czuje bardziej , przez co staje się niewolnikiem swojego blogosławieństwa , przynajmniej w mniemaniu większości spoleczeństwa . To podróż do tak pożądanego kresu wszytskości  by dosięgnąć prawdy ostatecznej . Wstrząsjace , bezwzględne , przygnębiające i paraliżujące . Zdecydowanie nie dla każdego .
9+/10

[Solid Snake 1989]

Jako że na ogół czytam lektury (choć też bardzo rzadko) to w sumie mogę polecić...Ferdydyrke. Za pierwszym razem można mieć wrażenie że ta książka jest poyebana na maxa, pisana po jakichś środkach zaburzających psychikę, lub inne takie...i w sumie ma rację, bo książka jest napisana tak abstrakcyjnie i absurdalnie że człowiek nie ma pojęcia co czyta. Jednak kiedy zaczęliśmy ją omawiać na lekcji, książka nabrała nowego znaczenia. Ot choćby krytykowanie sposobu nauczania który dużo, a czasami nawet wcale się nie zmienił, czy np to że każdy człowiek zachowuje się inaczej w obecności innej osoby. Ja to bym podsumował tak: książka głęboka z przesłaniem, ale podana w mega nie czytelniej formie. Tą książkę należy najpierw odszyfrować np na lekcji z nauczycielem, a potem dopiero ją przeczytać. 

[Bobi]

Polećcie jakąś książkę z jajem, świetnym humorem, groteską (może Molier?). Gdy już uporam się z Nie-boską Komedią to przyda się coś do czytania na świąteczne poranki.

[Mikes]

Polećcie jakąś książkę z jajem, świetnym humorem, groteską (może Molier?). Gdy już uporam się z Nie-boską Komedią to przyda się coś do czytania na świąteczne poranki.

Christopher Moore - Najgłupszy Anioł albo Brudna Robota, czytałem tą drugą, pierwsza podobno też świetna.


Czytam sobie Zahira, takie gówniane raczej.

[jay jay]

sprawdz Bukowskiego ,jego dramaty łyka sie łatwo i przyjemnie . Szczególnie dobra książką wydaje sie być Kobiety


Fragment

Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimś związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. Miałem nieślubne dziecko, sześcioletnią córkę. Mieszkała z matką, a ja płaciłem alimenty. Dawno, dawno temu byłem żonaty. Miałem wówczas 35 lat, małżeństwo przetrwało dwa i pół roku. To ona się ze mną rozwiodła. Tylko raz w życiu byłem zakochany. Moja miłość zmarła z powodu przewlekłego alkoholizmu w wieku 48 lat. Ja miałem wtedy 38. Moja żona była ode mnie o 12 lat młodsza. Chyba też już nie żyje, chociaż nie mam pewności. Przez sześć lat po rozwodzie pisywała do mnie długie listy na Boże Narodzenie. Nigdy jej nie odpisałem.

Nie jestem pewien, kiedy po raz pierwszy ujrzałem Lydię Vance. Było to chyba jakieś sześć lat temu. Po dwunastu  latach porzuciłem właśnie pracę na poczcie i próbowałem pisać. Byłem przerażony i piłem więcej niż zwykle. Pracowałem nad swoją pierwszą powieścią. Siedząc nad maszyną do pisania, wypijałem co wieczór pół litra whisky i dwanaście piw. Do bladego świtu paliłem tanie cygara, waliłem w maszynę, piłem i słuchałem muzyki klasycznej z radia. Postawiłem sobie za cel dziesięć stron dziennie, ale dopiero następnego dnia mogłem sprawdzić, ile naprawdę napisałem. Wstawałem rano, wymiotowałem i kierowałem się do frontowego pokoju, by zobaczyć, ile kartek leży na kanapie. Zawsze przekraczałem swój limit. Czasami było ich 17, 18, 23 lub 25. Rzecz jasna, fragmenty napisane w nocy trzeba było jeszcze poprawić albo wyrzucić do kosza. Napisanie mojej pierwszej powieści zajęło mi dwadzieścia jeden dni.

Właściciele domu, w którym wtedy mieszkałem, rozlokowali mnie od frontu, a sami rezydowali na tyłach budynku. Uważali mnie za wariata. Każdego ranka znajdowałem na ganku dużą brązową papierową torbę. Zawierała przeróżne wiktuały, zwykle były to pomidory, rzodkiewki, pomarańcze, zielone cebule, puszki zupy, czerwone cebule. Co drugą noc piłem z właścicielami piwo do 4, 5 nad ranem. On szybko odpadał, a ja i jego stara trzymaliśmy się za ręce i co jakiś czas całowaliśmy się. Przy drzwiach zawsze żegnałem ją głośnym całusem. Miała straszliwe zmarszczki, ale to przecież nie jej wina. Była katoliczką i słodko wyglądała w różowym kapelusiku, kiedy w niedzielny poranek wybierała się do kościoła.

Wydaje mi się, że Lydię Vatice poznałem podczas mojego pierwszego wieczoru autorskiego - w księgarni Zwodzony Most na Kenmore Avenue. Znów byłem śmiertelnie przerażony. Czułem się lepszy, a mimo to strach ściskał mnie za gardło. Kiedy się tam zjawiłem, pozostały już tylko miejsca stojące. Peter, właściciel księgarni, który żył z czarną dziewczyną, miał przed sobą stertę banknotów.

- ku*** - odezwał się do mnie - gdybym zawsze mógł zgromadzić taki tłum, miałbym dość forsy na kolejną podróż do Indii!

Na powitanie zgotowano mi owację. Jeśli chodzi o publiczne czytanie własnych wierszy, miałem za chwilę utracić dziewictwo.

Po półgodzinie czytania ogłosiłem przerwę. Byłem wciąż trzeźwy i czułem, jak z ciemności wpatrują się we mnie dziesiątki oczu. Kilka osób podeszło do mnie, żeby porozmawiać. Potem, w krótkiej chwili spokoju, zbliżyła się Lydia Vance. Siedziałem przy stole, popijając piwo. Położyła obie dłonie na krawędzi stołu, pochyliła głowę i spojrzała mi prosto w oczy. Miała długie brązowe włosy, dość długi, nieco spiczasty nos i lekkiego zeza. Promieniowała żywotnością - człowiek wiedział, że ona stoi obok. Poczułem silne fluidy, które nas połączyły. Te dobre, te odpychające i jeszcze jakieś trudne do określenia, błądzące bezładnie, ale jednak fluidy. Przyglądała mi się, a ja spojrzałem na nią. Miała na sobie zamszową kurtkę kowbojską z frędzlami wokół szyi. Jej piersi wyglądały naprawdę nieźle. Powiedziałem do niej:

- Mam ochotę zerwać te frędzle z twojej kurtki. Od tego moglibyśmy zacząć!

Odwróciła się na pięcie i odeszła. Moja odzywka nie zadziałała. Nigdy nie umiałem rozmawiać z kobietami. Ależ miała dupcię! Gdy się oddalała, wpatrzyłem się w ten jej krągły tyłek. Niebieskie dżinsy opinały go pieszczotliwie. Nie byłem w stanie oderwać od niego wzroku.

Zakończyłem drugą cześć wieczoru i zapomniałem o Lydii, tak jak o kobietach mijanych na ulicy. Wziąłem pieniądze, złożyłem autografy na kilku serwetkach i skrawkach papieru, wyszedłem i pojechałem do domu.

[Miazga]

O kurde, ale popłuczyny

[Devilek]

Przygotowywuje bibliografie z polskiego powoli jakie książki poleciecie do tematu: Przenikanie się świata realnego i fantastycznego. Potrzebuje jakieś 2, najlepiej Sapkowskiego lub Tolkiego bo nauczycielka nie uwierzy, że znam cos innego .

[Wojtq]

Muszą być książki ? Pierwsze co mi przyszło na myśl, to "Labirynt Fauna" (znakomity film do takiego tematu). A z książek - może "Opowieści z Narnii" - przenikanie światów w dosłownym tego słowa znaczeniu (choć bazuję tylko na filmach, ale przypuszczam, że są one wiernymi ekranizacjami).

[Devilek]

Niestety muszą to być książki .

[Egr]

Przygotowywuje bibliografie z polskiego powoli jakie książki poleciecie do tematu: Przenikanie się świata realnego i fantastycznego. Potrzebuje jakieś 2, najlepiej Sapkowskiego lub Tolkiego bo nauczycielka nie uwierzy, że znam cos innego .

No u Tolkiena te światy przenikają się i owszem ale nie w sensie dosłownym. Tzn. inaczej - nie tyle się przenikają, co światy Tolkienowskie są takim zniekształconym odbiciem naszej rzeczywistości opartym na archetypach pewnych postaw/wartości/ideologii. Więc nie wiem czy Tolkien tu pasuje. U Sapkowskiego to można co najwyżej szukać podobieństw do świata realnego ale tego też nie nazwałbym "przenikaniem się".

Chociaż w sumie... Zależy jak podejdziesz do tematu.

Pasowałoby za to zdaje się The Neverending Story Endego (i to w sensie całkiem dosłownym - co ułatwia sprawę ).
: Grudzień 16, 2008, 19:15:20 pmNarnia też ok - tylko komu by się chciało to czytać

[Mikes]

Przygotowywuje bibliografie z polskiego powoli jakie książki poleciecie do tematu: Przenikanie się świata realnego i fantastycznego. Potrzebuje jakieś 2, najlepiej Sapkowskiego lub Tolkiego bo nauczycielka nie uwierzy, że znam cos innego .

Mistrz i małgorzata? 

[Devilek]

Przygotowywuje bibliografie z polskiego powoli jakie książki poleciecie do tematu: Przenikanie się świata realnego i fantastycznego. Potrzebuje jakieś 2, najlepiej Sapkowskiego lub Tolkiego bo nauczycielka nie uwierzy, że znam cos innego .

Mistrz i małgorzata? 

Bułhakow pisał dość trudno i z tego co pamietam książka długa i toporna.

[Egr]

Kurde, jak tak się zastanawiam to w sumie Pratchett'a fajnie by można było opracować. Fajnie, humorystycznie tłumaczy niektóre zjawiska i przekłada na realia świata dysku (kwestie typu - krasnoludy wymyśliły hip-hop itp.)

A i zdaje się, że w którejś części był całkiem dosłowny motyw z realnym światem (nie pamiętam już w której ani o co dokładnie chodziło ale zdaje się, że było to związane z biurokracją - coś takiego mi świta. Może ktoś pamięta?)