W dzisiejszych czasach nie każdy wiem czym jest „point&click”. Tak jak w sporcie, niektóre popularne niegdyś dyscypliny stały się naprawdę niszowe (ktoś coś wie o „flatlandzie”?), tak i w przypadku gier komputerowych pewne gatunki odchodzą powoli do lamusa. Siły w branży rozkładają się wyraźnie na produkcje nisko i wysoko budżetowe, z niewielką ilością tytułów które zostają po środku.

Gran Turismo 6 to kolejna odsłona wyścigów samochodowych na torze. Studio Polyphony Digital wiele obiecywało, a fani rajdów od dawna zacierali ręce na ich najnowszą produkcję. Od lat tytuł ten uważany jest za topowy w swoim gatunku. Sprawdzamy, czy utrzymuje poziom i czy daje nam to, na co czekaliśmy. Zasady gry w GT6 są proste. Liczy się tutaj przede wszystkim nasza zręczność, wyczucie i wprawa.

Lego Marvel Super Heroes to kolejna odsłona popularnej serii w klockowej rzeczywistości, która zdążyła już zapracować sobie na uznanie rzeszy graczy. Zwiedziliśmy już krainy magii, przygodowe scenerie, kosmos oraz mroczne ulice Gotham City. Tym razem, ponownie zawitamy do świata Superbohaterów, znanych ze stron komiksów, aby stawić czoła bezwzględnym złoczyńcom.

Do Knacka podchodziłem z wielką rezerwą, z racji nieprzychylnych opinii krążących po internecie. Z lekkim grymasem na twarzy odpaliłem grę, ustawiłem najwyższy z możliwych poziomów trudności i wsiąknąłem na dobre. Dalej nie mogę w to uwierzyć, że odstawiłem Killzone. I wiecie co? Z każdą godziną zabawy z Knackiem nie mogłem pojąć, skąd wzięło się tyle negatywnych opinii o tym tytule?

Przed napisaniem recenzji, cofnąłem się na chwilę do momentu, gdy ujrzałem pierwszy materiał wideo Killzone: Shadow Fall. Oszklone wieżowce, oświetlone promieniami słońca, a zaraz potem zamach terrorystyczny przeprowadzony przez imperium Helghan, totalna demolka i spore zamieszanie. Na końcu zaś vektański żołnierz przemieniający się na moich oczach w bezdusznego helghańskiego zabójcę.

Contrast zwrócił moją uwagę ze względu na interesujący koncept rozgrywki, oraz świetny klimat noir, przypominający choćby świetnie Dishonored. Kolejne materiały nie wywołały już tak piorunującego wrażenia, jak uczynił to pierwszy zwiastun, prezentując raczej bardzo przeciętny poziom. Mimo to postanowiłem dać szansę produkcji Compulsion Games głównie ze względu na to

Ratchet & Clank to duet znany z pewnością przez wielu graczy, głównie dzięki mnogości swoich odsłon (lepszych i gorszych) na przestrzeni ostatniej dekady. Zespół Insomniac Games powraca do pierwowzoru z 2002 roku i na jego podstawie opiera system gry. Ratchet & Clank: Into the Nexus to klasyczna trójwymiarowa platformówka z elementami akcji, strzelaniny i przygody.

Odkąd studio Rocksteady zabrało się za tworzenie gier z Batmanem w roli głównej, produkcje o tym superbohaterze otarły się niemalże o przysłowiowy ideał. Doskonała fabuła, nieziemski, mroczny klimat, wspaniały system walki, oraz rewelacyjna oprawa wizuala. Arkham Origins został oddany w ręce Warner Bros Montreal. Czy poziom wyznaczony przez Rocksteady został podtrzymany?

Sporty ekstremalne to dość mocno zaniedbana gałąź, jeśli chodzi o rynek gier. Wydawcy coraz chętniej otwierają się na projektowanie wirtualnych zawodów, kiedyś popularne były też gry „deskorolkowe” jak np. Tony Hawk Pro Skater. W poniższej recenzji zajmę się jednak czymś, z czym wcześniej nie miałem styczności, a mianowicie pierwszą, o jakiej słyszałem grą, traktującą o skokach spadochronowych.

Heavy Rain okazał się niezłą produkcją, którą doceniono za przemyślany i wielowątkowy scenariusz, wyrazistych bohaterów i świetne udźwiękowienie. Historia w grze była jednak tematem zamkniętym, stąd w przypadku następnej gry, Quantic Dream postanowiło stworzyć coś zupełnie nowego - Produkcję opartą na odmiennej tematyce, jednak o bardzo podobnym przebiegu rozgrywki.