W tym roku, koniec „sezonu ogórkowego” przypadł na siódmy dzień września, kiedy to swoją premierę miała trzecia część Resistance. Przedmiot poniższej recenzji to jedna z flagowych, ekskluzywnych marek dostępnych wyłącznie na konsolę Sony. Czy jakością dorównuje ona grom z serii Uncharted, Killzone lub InFamous? Czy warto wydać na nią aż dwie stówki?

Colin McRae był jedną z największych legend rajdów samochodowych. Za dwa tygodnie minie czwarta rocznica śmierci tego doskonałego kierowcy, który swoim nazwiskiem rozsławił nie tylko sporty motorowe, ale też przemysł multimedialny. Gry z jego nazwiskiem w tytule stały się jednymi z najlepiej sprzedających się marek w historii gatunku.

Nowatorstwo, to słowo z pewnością przyświecało Australijczykom podczas tworzenia najnowszej gry spod skrzydeł Rockstar. Deweloper przyzwyczaił nas do tego, że jego znaczek pojawia się tylko na grach bardzo dobrych. Tym razem na sklepowe półki zawitała nowa marka, z nowym modelem grania, ze światem umiejscowionym w całkowicie nowym miejscu, powojennym Los Angeles.

Konsole obecnej generacji oferują nam dwa gatunki wirtualnych wyścigów samochodowych. Pierwszy z nich to znacznie bardziej popularne symulatory, które koncentrują się na jak najwierniejszym oddaniu uczucia prowadzenia prawdziwego pojazdu. Drugi, powoli już wymierający, to ściganki zręcznościowe, mało realistyczne, skupione na radości płynącej z jazdy.

Ponad trzy lata temu niemieckie studio Crytek stworzyło technicznego molocha. Pierwszy Crysis oferował oprawę graficzną, której na maksymalnych detalach nie pociągnął żaden ówczesny komputer. Do dziś z resztą jest on uważany za jedną z najpiękniejszych gier komputerowych jakie kiedykolwiek powstały. Całość jednak nie stała się hitem. Większość graczy zarzucała jej nudę i słabą jakość fabuły.

Boks, zwany szermierką na pięści jest jednym z najstarszych, znanych ludzkości sportów. Przez jednych postrzegany jako krwawe widowisko przepełnione przemocą, zwykłe obijanie się po twarzach przez bezmózgich, dopakowanych mężczyzn, a dla drugich ten sport to piękno samo w sobie, dyscyplina olimpijska. Technika, szybkość, cwaniactwo czy serce do walki, a przede wszystkim historia i nazwiska.

Dobre, bo polskie, taki slogan często spotykamy na artykułach przemysłu spożywczego. Na ulicach, coraz rzadziej, natrafiamy na nieśmiertelne Polonezy, stare Fiaty i inne owoce polskiej myśli technicznej. Chociaż w produkcji rodzimych samochodów, która aktualnie w Polsce nie istnieje ustępujemy Amerykanom, Niemcom czy Francuzom, a nasze regionalne jedzenie wciąż jest w Europie mało znane.

Jak każdy doskonale pamięta pierwszej oficjalnej prezentacji PS3 towarzyszył renderowany materiał wideo z Killzone 2. Szumu było co nie miara, a smród długo trzymał się Sony. Wiadomo już, że Killzone 2 nie zawiodło. A jaka jest trzecia część? Trójka robi ogromne wrażenie, praktycznie w każdym aspekcie. Takich gier na rynku nie ma wiele, hit pierwszej próby.

Sześć lat. Tyle czekaliśmy na kolejną pełnoprawną część wyścigowej serii Gran Turismo. Data premiery była przekładana kilkanaście razy, a ojciec serii Kazunori Yamauchi usprawiedliwiał to chęcią stworzenia produktu idealnego, wychodzącego poza wszelkie kanony dzisiejszej elektronicznej rozgrywki, zaskakującego na każdym kroku. Oczekiwania graczy urosły przez ten czas do rozmiarów niebotycznych.

Był czerwiec 2010, E3 miało zacząć się za niecałe 24h, od dłuższego czasu producenci wypuszczali kontrolowane przecieki, ale brakowało mi petardy. Nagle pierdut!, ktoś wrzuca zdjęcie boxa reklamowego ze sporych rozmiarów napisem Need For Speed Hot Pursuit. Hot Pursuit, czyli nie ma neonów, kiepskich rapsów, seledynowego lakieru, nie będzie podejścia do „symulacji”, dla mnie bombowo.