Motorstorm to seria tak wielka, jak pełny brzuch opasłego klera, popijającego mszalne winko na zakrystii. To seria tak mocno rozpoznawalna, że nawet moja babcia o niej słyszała. Ta seria sprzedała na świecie więcej PS-trójek, niż jesteście w stanie to sobie wyobrazić. W ogóle, to jest tu ktoś taki, kto nigdy nie zagrał w choćby jednego z obecnych Motorstormów?

Dzięki uprzejmości studia DrinkBoxStudios, miałem przyjemność zrecenzowania dla was ich najnowszego dzieła – mowa oczywiście o tajemniczym Tales from Space: Mutant Blobs Attack. Zacznijmy od tego, że grę można nabyć na PlayStation Network w cenie 26 zł, czyli jak na tak zwaną ” drobną popierdułkę” dla PS Vity cena wydaje się nadzwyczaj sympatyczna.

Trudno rozpocząć ten tekst tak, jak by się chciało w standardowej recenzji. Bo przecież Podróż, to nie jest gra całkiem typowa. To jest coś, co mocno zahacza o prawdziwy artyzm. A przynajmniej bardzo się do tej sfery przybliża. Podróż to gra, która zostawi Cię pogrążonego w myślach, samego sobie – tak, jak robi to prawdziwa sztuka od wieków.

PlayStation Vita, model 3G leży na moim biurku, a obok niego pudełeczko z WipEout 2048. Zanim jednak przejdę to tak zwanego meritum sprawy, czyli do recenzji kieszonkowego WipEouta, muszę wam wspomnieć o pewnej, poniekąd śmiesznej sytuacji. Ogólnie, to gdy poprosiłem sprzedawcę o wyciągnięcie ze strzeżonej gablotki świeżutkiej kopii WipEout 2048.

Ktoś kiedyś powiedział, że piłka nożna to gra dla dżentelmenów, w którą grają chuligani - Natomiast rugby, to gra dla chuliganów, w którą grają dżentelmeni - Mądre słowa, nie? Tak naprawdę prawdziwą grą dla dżentelmenów jest tenis, którego tradycje sięgają aż XIX wieku. Tenis interaktywny historię ma nieco krótszą, ale również bogatą. Zaczynamy.

Nie ma co do tego wątpliwości, Uncharted to dla Sony Mario obecnej generacji. Kupując nową konsolę przenośną tej firmy nie mogliśmy nie dostać również nowego Uncharted. Każdą poprzednią część przygód Nathana przechodziłem z wielką przyjemnością. Dlatego kupując PS Vita nie mogłem nie wziąć do zestawu nowych przygód Drake’a. To był zakup obowiązkowy, z którego jestem jak najbardziej zadowolony.

Pierwsze Final Fantasy z serii trzynastych było debiutem Square Enix na konsolach nowej generacji i dla części fanów sporym zawodem. Co z tego, że gra wyglądała świetnie jak na tamte czasy, miała innowacyjny wciskaj-X-resztę-zrobi-automat system walki oraz dobry PR nakręcający fanów. Dla wielu zabrakło w niej tego, co określało tą serię – miast i fabuły na poziomie.

Odwieczna wojna Asasynów z Templariuszami stała się tłem dla jednej z najpopularniejszych i najlepiej sprzedających się marek generacji PlayStation 3 i Xbox 360. Obecnie jest ona głównym koniem pociągowym firmy Ubisoft. Po bardzo dobrej „jedynce”, rewolucyjnej „dwójce” i zeszłorocznym, najmniej udanym „Brotherhood”, przyszedł czas na część najnowszą – „Revelations”.

Ponad dwa lata temu pojawiła się kolejna gra, traktująca o przygodach superbohatera. Zwykle nie robią one na mnie wrażenia, bo gry ze Spider-Man’em czy X-Men’ami w roli głównej nigdy jakością nie zachwycały. Wtedy jednak coś się zmieniło… Batman Arkham Asylum z miejsca stał się najlepszą grą w historii swojej klasy i jedną z największych niespodzianek generacji.

Battlefield od zawsze był grą szczególną dla PC-towców. Firma Electronic Arts na przestrzeni kliku ostatnich lat stworzyła dwie części pobocznej serii zatytułowanej Bad Company, aby choć trochę zjednać ku sobie graczy konsolowych. Udało się, „zła kompania” swoim luźnym klimatem oraz fantastyczną destrukcją otoczenia odniosła ogromy i założony przez twórców sukces.