Czekaliśmy na niego bardzo długo, bo prawie dekadę. Od ostatniego spotkania w Nowym Jorku za sprawą Max Payne 2 minęło sporo czasu. Ciągłe przekładanie premiery z roku na rok, z miesiąc na miesiąc dodatkowo budowało atmosferę niepewności, napięcia. W końcu czekanie dobiegło końca, a w nasze ręce wpadł odświeżony Max Payne, tym razem spod dłuta utalentowanego studia Rockstar.

Sorcery to gra trzecioosobowa (można powiedzieć, że w pewnym sensie jest to TPS), w której wcielamy się w Finn’a, młodego, krnąbrnego czarodzieja, który w pogoni za przygodą wplątuje się w tarapaty. Fabuła, choć dziecinna, nie powinna odrzucić dorosłych graczy. Mamy tu do czynienia z prostą, sztampową historyjką, która tak naprawdę średnio ubarwia rozgrywkę.

Czy japończycy zatracili już totalnie swoją tożsamość? Takie pytanie coraz częściej pojawia się w mojej głowie podczas ogrywania kolejnych tytułów, które wyszły spod ich dłuta. Kryzys tożsamościowy to problem, z którym boryka się większość wschodnich developerów. Co gorsza, w chwili słabości, nasi koledzy postanawiają prosić o pomoc, a to zaś bardzo często kończy się opłakanym rezultatem.

Galapagos - to bardzo młody i jeszcze nie do końca doświadczony wydawca gier na polskim rynku, zyskał rozgłos dzięki jednej z najlepszych gier sportowych na konsole obecnej generacji - mowa o kultowym PES 2012, jednak mało kto wie, że dziś w sklepach możemy znaleźć kolejną produkcję, która również pochodzi od dewelopera o egzotycznie brzmiącej nazwie.

The Walking Dead to kolejna produkcja developera Telltatle Games, który zajmuje się przede wszystkim produkowaniem gier epizodycznych. Trzeba przyznać, że w tej kwestii z każdym następnym tytułem stają się coraz lepsi i skutecznie nie pozwalają umrzeć grom typu point & click. Tak, jak już zdążyliście się pewnie domyślić, The Walking Dead jest grą typu point & click.

Po licznych próbach wskrzeszenia marki Mortal Kombat, swoją drogą z bardzo mizernym skutkiem, bo kto pamięta jeszcze o takich eksperymentach jak: MK: Deadly Alliance, MK: Deception, MK: Armageddon, czy MK vs. DC Universe. Postanowiono więc powrócić do korzeni, a mogło się to udać tylko i wyłącznie w przypadku zastosowania modnego ostatnio restartu serii.

Nie każdy lubi się bać. Mimo, że są fanatycy wszelkich produkcji horrorowych, to wydaje się, że nigdy nie był to gatunek naprawdę mainstreamowy w kulturze. Szczerze przyznam się, że sam też nie jestem zbyt zagorzałym fanem filmów czy gier próbujących swojego odbiorcę przestraszyć. Jednak nie znaczy to, że przy Silent Hill: Downpour nie bawiłem się dobrze.

Naruto to seria znana chyba każdemu fanowi japońskiego komiksu. Zaczęło się niewinnie ponad dziesięć lat temu, po czym szybko przygody o ninjach rozprzestrzeniły się na inne media, wliczając w to masę gier na przeróżne konsole. Seria Ninja Storm, która powstała na obecną generację konsol i która zawitała początkowo jedynie na PS3 zdobyła ogromną popularność.

Kojarzycie StarDrone? Niezwykle ciekawą produkcję, która trafiła na PlayStation 3 w zeszłym roku? Studio Beatshapers postanowiło trochę zarobić i ponownie wydać ten tytuł , tym razem na handhelda PlayStation Vita. Ciekawi z jakim skutkiem? Muszę wam powiedzieć, że StarDrone Extreme dopiero na przenośnej konsolce od Sony zdołał objawił swój prawdziwy potencjał.

Wiedźmin 2 od momentu swojej premiery, stał się najbardziej znaną, najlepiej ocenianą, a tak naprawdę najlepszą polską grą w historii branży. Minął niespełna rok, a przedsięwzięcie, które miało na celu przeniesienie gry przeznaczonej na komputery osobiste, na Xboxa 360, właśnie dobiegło końca. Czy konsolowy debiut CD Projektu się udał? Czy Wiedźmin 2 na 360 jest tak samo dobry jak na PC?